Agam 05 Ang 05 Bhagvati Vyakhya Prajnapti Sutra Part 03

SR No.: 004642
Original Sutra Author: N/A
Author: Bechardas Doshi
Publisher: Dadar Aradhana Bhavan Jain Poshadhshala Trust
Total Pages: 422
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Agam, Canon, & agam_bhagwati
File Size: 15 MB

Page 199

१७९
शतक ९.-उद्देशक ३३.
भगवत्सुधर्मस्वामिप्रणीत भगवतीसूत्र. परिजाणइ, तुसिणीए संचिट्ठह । तए णं से जमाली अणगारे समणे भगवं महावीरं दोच्चं पि तच्चं पि एवं वयासी-इच्छामि णं भंते! तुम्भेहिं अभणुन्नाए समाणे पंचहिं अणगारसहिं सद्धिं जाव विहरित्तए । तए णं समणे भगवं महावीरे जमालिस्स अणगारस्स दोच्चं पि, तचं पि एयमढे णो आढाइ, जाव तुसिणीए संचिट्ठइ । तए णं से जमाली अणगारे समणं भगवं महावीर वंदइ, णमंसइ, वंदित्ता, णमंसित्ता समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियाओ, बहुसालाओ चेइयाओ पडिनिक्ख क्खमित्ता पंचहि अणगारसरहिं सद्धिं बहिया जणवयविहारं विहरह।
३१. तेणं कालेणं, तेणं समएणं सावत्थी नामं नयरी होत्था, वण्णओ; कोट्ठए चेइए, वन्नओ, जाव वणसंडस्स । तेणं कालेणं, तेणं समएणं चंपा नामं नयरी होत्था, वन्नओ । पुण्णभहे चेइए, वन्नओ, जाव पुढविसिलापट्टओ । तए णं से जमाली अणगारे अन्नया कयाई पंचहिं अणगारसएहिं सद्धिं संपरिखुडे पुवाणुपुष्विं चरमाणे, गामाणुग्गामं दूइजमाणे जेणेव सावत्थी नयरी, जेणेव कोट्ठए चेइए तेणेव उवागच्छइ, तेणेव उवागच्छित्ता अहापडिरूवं उग्गहं ओगिण्हइ, अ० २ ओगिहित्ता संजमेणं तवसा अप्पाणं भावेमाणे विहरइ । तए णं समणे भगवं महावीरे अन्नया कयाई पुवाणुपुछि चरमाणे, जाव सुहंसुहेणं विहरमाणे जेणेव चंपा नयरी, जेणेव पुष्णभद्दे चेइए तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता अहापडिरूवं उग्गहं ओगिण्हति, अ० २ ओगिण्हित्ता संजमेणं, तवसा अप्पाणं भावेमाणे विहरइ ।
३२. तए णं तस्स जमालिस्स अणगारस्स तेहिं अरसेहि य, विरसेहि य, अंतेहि य, पंतेहि य, लूहेहि य, तुच्छेहि य, कालाइकतेहि य, पमाणाइतेहि य, सीएहि य पाण-भोयणेहिं अन्नया कयाई सरीरगंसि विउले रोगातंके पाउब्भूए, उजले, विउले, पगाढे, कक्कसे, कडुए, चंडे, दुक्खे, दुग्गे, ति, दुरहियासे । पित्तजरपरिगतसरीरे, दाहबुक्कंतिए या वि विहरइ । तए णं से जमाली अणगारे वेयणाए अभिभूए समाणे समणे णिग्गंथे सद्दावेति, स० २ सद्दावित्ता एवं वयासी-तुब्भे गं देवाणुप्पिया! मम सेज्जासंथारगं संथरह । तए णं ते समणा जिग्गंथा जमालिस्स अणगारस्स ऐतमटुं विणएणं पडिसुणेति, पडिसुणित्ता जमालिस्स अणगारस्स सेज्जासंथारगं संथरंति । तए णं से जमाली अणगारे बलियतरं वेदणाए अभिभूए समाणे दोच्चं पि समणे निग्गंथे सद्दावेइ, सद्दावित्ता दोच्चं पि एवं वयासी-ममं गं देवाणुप्पिया! सेज्जासंथारए णं किं कडे, कजइ ?*
परन्तु मौन रह्या. त्यार पछी ते जमालि अनगारे श्रमण भगवंत महावीरने बीजी वार, त्रीजी बार पण ए प्रमाणे कयु के-'हे भगवन् ! तमारी अनुमतिथी हुँ पांचसो साधु साथे यावत् विहार करवाने इच्छु छु.' पछी श्रमण भगवान् महावीरे जमालि अनगारनी आ वातनो बीजी वार, त्रीजी वार पण आदर न कर्यो, यावत् मौन रह्या. त्यारबाद जमालि अनगार श्रमण भगवंत महावीरने वांदे छे, नमे छे. वांदीने नमीने श्रमण भगवंत महावीर पासेथी अने बहुशाल नामे चैत्यथी नीकळे छे, नीकळीने पांचसो साधुओनी साथे बहारना देशोमां विहार करे छे.
३१. ते काले अने ते समये श्रावस्ती नामे नगरी हती. *वर्णन. त्यां कोष्ठक नामे चैत्य हतुं. विर्णन यावत् वनखंड सुधी जाणवू. मावस्ती नगरी. ते काले अने ते समये चंपा नामे नगरी हती, वर्णन. पूर्णभद्र चैत्य हतुं. वर्णन. यावत् पृथिवीशिलापट्ट हतो. हवे अन्य कोई दिवसे कोष्ठक चैत्य चपा
नगरी, पूर्णभद्रचैत्यते जमालि अनगार पांचसो साधुओना परिवारनी साथे अनुक्रमे विहार करता, एक गामथी बीजे गाम जता ज्यां श्रावस्ती नामे नगरी छे. अने ज्यां कोष्टक चैत्य छे त्यां आवे छे. त्यां आवीने यथायोग्य अवग्रहने ग्रहण करीने संयम अने तपवडे आत्माने भावित करता विहरे
कोष्ठकचैत्य. छे. त्यारबाद अन्य कोई दिवसे श्रमण भगवान् महावीर अनुक्रमे विचरता यावत् सुखपूर्वक विहार करता ज्यां चंपानगरी छे, अने ज्यां पूर्णभद्र चैत्य छे त्यां आवे छे, आवीने यथायोग्य अवग्रहने ग्रहण करी संयम अने तपवडे आत्माने भावित करता विचरे छे.
३२. हवे अन्य कोइ दिवसे ते जमालि अनगारने रसरहित, विरस, अन्त, प्रान्त, रुक्ष (लुखा) तुच्छ, कालातिक्रांत, (भुख , तरसनो काल वीती गया पछी) प्रमाणातिक्रांत (प्रमाणथी वधारे के ओछा ) शीत पान-भोजनथी शरीरमा मोटो व्याधि पेदा थयो, ते व्याधि अत्यन्त दाह करनार, विपुल, सख्त, कर्कश, कटुक, चंड, (भयंकर) दुःखरूप, कष्टसाध्य, तीव्र अने असह्य हतो, तेनुं शरीर पित्तज्वरथी व्याप्त होवाथी ते दाहयुक्त हतो. हवे ते जमालि अनगार वेदनाथी पीडित थयेलो पोताना श्रमण निग्रंथोने बोलावे छे. बोलावीने तेणे ए प्रमाणे कयु के-'हे देवानुप्रियो ! तमे मारे सुवा माटे संस्तारक (शय्या) पाथरो'. त्यारबाद ते श्रमण निम्रन्थो जमालि अनगारनी आ वातनो विनयपूर्वक स्वीकार करे छे, स्वीकारीने जमालि अनगारने सुवा माटे संस्तारक पाथरे छे. ज्यारे ते जमालि अनगार अत्यंत वेदनाथी व्याकुल थयो त्यारे फरीथी श्रमण निग्रंथोने बोलाव्या अने बोलावीने फरीथी तेणे आ प्रमाणे कयु के-'हे देवानुप्रियो । मारे माटे
१ कयावि घ। २ तुझे गं घ-ङ । ३ अयमढे घ-ङ। * एवं वुत्ते समाणे समणा निरगंथा एवं विति-भो सामी ! कीरह' इत्यधिका पाठःग-घ। ३१. * जुओ उववाइअ चंपानगरीनुं वर्णन. प. १-१.
जुओ उववाइअ पूर्णभद्रचैत्यर्नु वर्णन. प. ४-२.
www.jainelibrary.org.