Page Text
________________
निर्धन्य प्रवचन से.
पंगालि
१७२
श्रीरायचन्द्र - जि नागमसंग्रहे
शतक ९. - उदेशक ३०
1
संजमभ्युदेवणकरादिं पद्मपणादि पद्मयेमाया एवं बयासी एवं खलु जाया ! णिगंये पावयणे सधे, अणुत्तरे, केवले जा श्रावस्सए, जाव सच्चदुक्खाणं अंतं करेति । अहीव एतदिट्ठीए, खुरो इव एगंतधाराए, लोहमया जवा चावेयद्या, वालुयाकवले श्व निस्साए गंगा वा महानदी पडिसोयगमणयाए, मेहासमुद्दो वा भुयाहिं दुत्तरो तिक्खं कमियां, गरुयं लंबेयचं, अलिधारणं वतं चरियवं । नो खलु कप्पर जाया ! समणाणं निग्गंथाणं अहाकम्मिए ६ वा, उद्देसिए इ वा, मिस्सजाए ६ वा, झोवर इवा, पूरपद या कीते इ वा पामिथे हवा, अछेजे इवा, अणिसट्टे इया, अभिदडे इवा, कंतारभत्ते पा दुमिखभत्ते इ वा गिलाणभत्ते इ वा वद्दलियाभत्ते इ वा, पाहुणगसन्ते द्द वा, सेजायरपिंडे द्द वा, रायपिंडे ह वा, मूलभोयणे इवा, कंदभोयणे इवा, फलभोयणे इ वा, बीयभोयणे इवा, हरियभोयणे इ वा भुत्तर वा पायए वा । तुमं सि च णं जाया ! सुदसमुचिए, णो चेवणं समुचिर नाएं सीयं, ना उण्हं, नालं खुडा, नालं पिवासा, ना चोरा ना वाला, ना इंसा, नालं मसगा, नालं वाइय- पित्तिय-सेंभिय- सन्निवाइए विविहरोगायंके, परिस्सहोवसग्गे उदिन्ने अहियासेत्तप । तं नो खलु जाया । अम्दे उच्छामो तुम्भं चणमपि विप्पयोगं तं मच्छाहि ताव जाया ! जव ताव अम्बे जीवामो तभो पच्छा अम्हेडा पहिसि।
।
,,
२२. तरणं से जमाली खत्तियकुमारे अम्मा- पियरो एवं वयासी- तहा वि णं तं अम्म-याओ ! जं णं तुम्भे ममं एवं वदह, एवं खलु जाया ! निमांधे पावयणे सधे, अणुत्तरे, केवले तं चैव जाय पवइहिसि एवं खलु अम्मयाओ ! निमगंधे पावणे कीवाणं, कायराणं, कापुरिसाणं, इहलोगपडिबद्धाणं, परलोगपरंमुहाणं, विसयतिसियाणं दुरणुचरे पागयजणस्स धीरस्स, निच्छियरस, बयसियरस नो खलु पत्यं किंचि वि डुकरं करणयार, तं इच्छामि णं अम्मयानो तुम्मेहिं अम्भणु
एवी उक्तिओथी समजावता आ प्रमाणे कां के 'हे पुत्र ! ए प्रमाणे खरेखर निर्मथ प्रवचन सत्य अनुत्तर अने अद्वितीय छे. इत्यादि "आवश्यक सूत्रमां का प्रमाणे यावत् ते सर्व दुःखोनो नाश करनारुं छे. परन्तु ते सर्पनी पेठे एकांत निश्चितदृष्टिवा, अनानी पेठे एकांत धारवाळु, लोढाना जवने चाववानी पेठे दुष्कर, अने वेळुना कोळीयानी पेठे निःखाद छे, वळी ते गंगा नदीना सामे प्रवाहे जवानी पेठे, अने बे हाथथी समुद्र तरवाना जेवुं ते प्रवचननुं अनुपालन मुश्केल छे. तीक्ष्ण खड्गादि उपर चालवाना जेवुं [दुष्कर] छे, मोटी शिवाने उचकता बरोबर छे अने तस्यारनी धारा समान मतनुं आचरण करवानुं छे. हे पुत्र ! श्रमण नियोने + १ आधाकर्मिक, २ औदेशिक, ३ मिश्रजात, ४ अध्यवपूरक, ५ पूतिकृत, ६ क्रीत, ७ प्रामित्य, ८ अच्छेद्य, ९ अनिःसृष्ट, १० अभ्याहत ११ कांतारभक्त, १२ दुर्भिक्षभक्त, १३ ग्लानभक्त, १४ पालिका, १५ प्रापूर्णकमक, १६ शय्यातरपिंड भने १७ राजपिंट, तेमज मूलनुं भोजन, कंदनुं भोजन, फलनुं भोजन, बीजनुं भोजन अने हरित - ( लीलीबनस्पति ) नुं भोजन खावुं के पीवुं कल्पतुं नथी. बळी हे पुत्र सुखने योग्य हो पण दुःखने योग्य नथी. तेमज टाढ, तडका, भुख, तरश, चोर, आपद, डांस अने मच्छरना उपयोने, तथा वातिक, पैत्तिक, श्लैष्मिक भने संनिपातजन्य विविध प्रकारना रोगो अने तेना दुःखोने, तेमज परीषह अने उपसर्गोने सहवाने तुं समर्थ नथी. माटे हे पुत्र ! अमे तारो वियोग एक क्षण पण इच्छता नथी; तेथी ज्यांसुधी अमे जीविए त्यांसुधी तुं रहे अने अमारा कालगत थया पछी यावत् तुं दीक्षा लेजे'.
२२. मारपछी से जमालिनामे क्षत्रियकुमारे पोताना माता-पिताने आ प्रमाणे कंं के माता-पिता ! तमे मने जे ए प्रमाणे कह्युं के — हे पुत्र ! निर्बंथप्रवचन सत्य अनुत्तर अने अद्वीतीय छे - इत्यादि यावत् अमारा कालगत थया पछी तुं दीक्षा लेजे. ते ठीक छे, पण हे मात-पिता ए प्रमाणे खरेसर निर्मन्थ प्रवचन श्रीब-मन्दशक्ति माळा, कायर अने इलका पुरुषोने, तथा आ लोकमां आसक परलोकधी परामुख एवा विषयनी तृष्णावाव्य सामान्य पुरुषोने ( तेनुं अनुपालन ) दुष्कर छे; पण धीर, निश्चित अने प्रयावान् पुरुषने तेनुं अनुपालन जरा पण दुष्कर नथी. माटे हे माता-पिता ! हुं तमारी अनुमतिथी श्रमण भगवंत महावीरनी पासे याबद् दीक्षा लेवाने
१ समुद्दे इ वा ग, समुद्दे वाघ, समुद्दो ब्व ङ । २ मिस्साजा-ङ । ३ उज्जोयरपु ग घ ङ । ४ तुमं च णं ग घ । ५ जाव: म छ । ६ अम्हेहिं काळगएहिं -ङ ।
२१.
पाश्रयणं सर्व, मधुसरे, केवायं पडिवु नेआवड, सहगर्ग, सिद्धिमर्ग इति निवाण निव्यान वित, अविसंधि, सब्वदुक्खप्पहीणमग्गं । इत्थं ठिआ जीवा सिज्ांति, बुज्नंति, मुम्वंति, परिनिव्वायंति, सव्वदुक्खाणमंतं करेति” ।
2
आवश्यक प्रतिक्रमण सूत्र - १०-११.)
Jain Education International
*
अर्थ- आज निर्मन्थप्रवचन सत्य, अनुपम, अद्वितीय, परिपूर्ण, न्याययुक्त, शुद्ध, शस्यने कापनार, सिद्धिमार्ग, मुक्तिमार्ग, निर्याणमार्ग, धने निर्वाणमार्गरूप छे तेमज ते असत्यरहित, निरन्तर भने सर्वदुःखना नाशनुं कारण छे. तेनामां तत्पर थयेला जीवो सिद्ध थाय छे, बुद्ध धाम छे, शुक्क थाय छे, निर्वाणने प्राप्त थाय छे अने सर्वदुःखोनो नाश करे छे.
+ सामुने बिना बेटीदोष होय . सोळ उद्गमदोष, सो मांना 'कार्मिक अभ्भीना दूध दो
उत्पादनादोष भने दश एषपादोष तेमां आपाकर्मकादिसद सारीद्वारा ५६५
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 004642 |
| Book Title | Agam 05 Ang 05 Bhagvati Vyakhya Prajnapti Sutra Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bechardas Doshi |
| Publisher | Dadar Aradhana Bhavan Jain Poshadhshala Trust |
| Publication Year | |
| Total Pages | 422 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Agam, Canon, & agam_bhagwati |
| File Size | 15 MB |