________________
૨૦૦
શ્રીભાગવતીન્સાર પણ અરિહંતને, આશ્રય લઈને ઊંચે જાય છે. તેમાં પણ માટી અદ્ધિવાળા જ જોઈ શકે છે, ગમે તે નહિ. અસુરેન્દ્ર અસુરરાજ ચમર એક વખત મારે આશ્રય લઈ ઊંચે સુધી ગયો હતે તેની કથા તું સાંભળ. - તે કાળે, તે સમયે વિંધ્ય પર્વતની તળેટીમાં ભેલ નામને સંનિવેશ હતો. તેમાં પૂરણ નામને એક ગૃહસ્થ રહેતો હતો. તે પણ વખત જતાં તામલીની પેઠે વિચાર કરી ચાર ખાનાંવાળું લાકડાનું પાત્ર લઈ “દાનામા’ નામની દીક્ષા વડે દીક્ષિત થયો. તેમાં વિધિ એ હેાય છે કે, પાત્રના પહેલા ખાનામાં જે ભિક્ષા આવે તે વાટમાં મળતા વટેમાર્ગુઓને આપવી; બીજા ખાનામાં આવે તે કાગડાકૂતરાંને આપવી; ત્રીજા ખાનામાં આવે તે માછલાં–કાચબાને ખવરાવવી; અને ચેથા ખાનામાં આવે તે પોતે ખાવી.
આમ કરતાં કરતાં અને તે પણ અનશન સ્વીકારી દેવગત થયો.
હે ગૌતમ! તે કાળે હું દ્વસ્થ અવસ્થામાં હત; અને મને દીક્ષા લીધાં અગિયાર વર્ષ થયાં હતાં. હું નિરંતર છ ટંકના ઉપવાસ કર્યા કરતો હતો. તે વખતે ક્રમાનુક્રમે ફરતે ફરતો હું સુંસુમાર નગરમાં આવી પહોંચે અને અશેકવનખંડમાં એક અશોકની નીચે શિલા ઉપર બેસી આઠ ટંકના ઉપવાસનું તપ આચરવા લાગ્યો. હું બંને પગ ભેળા કરીને, હાથને નીચે નમતા લાંબા કરીને, અને
- ૧ કેવળજ્ઞાન હજુ ન થયું હોય તેવી વ્યવસ્થા. ૧૧-૧૨ ગુણસ્થાનની દશા.
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
