________________
૪૬
ઝરણાં
સ્તવન વીસી સાત રાજને આંતરે, જે બેઠે જઈ દૂર રે, તે સાથે શી પરે કરી, મળીચે પ્રેમ પંડૂર રે–વિમલ. Rણ –ૌણ સેવ્યા પખે કિમ ભાગે મન–જાતે રે, અળજો ન ટળે અંગના, ભેટયા વિણ ભગવંતે રે-વિત્ર હંસ કહે હવે આજથી, ભગતિ કરૂં ઈણે ભાંતિરે, આવીને મનમાં વસે, મુજ સાહેબ મન ખાંતિરે–વિમલ૦
(૪૨૨) (૧૮–૧૪) શ્રી અનંતનાથ-જિન સ્તવન
(નણદલ ચૂડલીયે વન જલ રહ્યો-એ દેશી) સાહેબ એહવે સેવીયેં, જે ગુણને ભંડાર–ભવિયાં, નિજ શરણાગત જાણીને, નિરવહી લે નિરધાર–ભવિયાં,
પરખી કીજે પારખું (૧) અવગુણ મન આણે નહી, છટકી ન દાખે છેહ-ભવિયાં, ફળ આપે સેવાતણું, સાચે સાહેબ તેહ–ભવિયાં! પરખી. દેવ અવરને સેવતાં, લાભ નહી નિરવાણ –ભવિયાં, આખર કિમ ઓછાતણીય.
પ્રીતી ચઢે? પરમાણુ–ભવિયાં! પરખી ધુમાડાને બાચકે, ગરજ સરે નહિ કાંય–ભવિયાં, રંગ પતંગીને કારમે, દેખત હી મિટ જાય–ભવિયાં ! ૫૦ પિતે પણ પૂરા નહિં, શું ફળ આપે તેહી–ભવિયાં, આપ સરિખ કરે,
જે આપે ફેએ ગુણગેહ-ભવિયાં ! પરખી જોતાં પ્રભુ મુજને મળે, અનંતનાથ અરિહંત-ભવિયાં!
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
