Page Text
________________ 20 सर्वश-शतकवृत्तौ न्यायसिद्धो मन्तव्यः / यत्तु यतनया प्रवर्त्तमानानां साधूनां जीवघातादिकं ज्ञानादिप्रतिकूलं न भवति, तद् यतनोपाधिकमेवावसातव्यम् , यतनथैव ज्ञानादिप्रतिकूलत्वलक्षणस्य सामर्थ्यस्यापहरणात् / एतच्च 'यद्धर्मविशिष्टं यद् वस्तु निजस्वरूपं जहाति स धर्मस्तत्रोपाधि रित्यादिना प्रोक् प्रदर्शितमेवेति बोध्यम् / एवमननुकूलमपि वस्तूपदेशविषयो न भवति / यथा 'वेअण वेयावच्चे इरिअढाए य संजमढाए / तह पाणवत्तिआए छ8 पुण धम्मचिंताए / ' इति श्रीस्थानाङ्गे (पृ० 359.) इत्येवं साधूनां षड्भिः कारणैराहारग्रहणमुपदिशताऽर्हता आहारग्रहणावि. नाभाव्यपि तिक्त-मधुरादिरसास्वादो नोपदिष्टः , क्षुद्वेदनादेर्वृद्धि हानिं च प्रत्यौदासीन्येनाननुकूलत्वात् / किन्नोपदेशमन्तरेण जायमानत्वात आहारमाहरतस्त्यक्तमशक्यत्वाच्चेत्युपदेशाभावे हेतद्वयमधिकमवसा तव्यम् / लाकेऽपि सद्वद्योपदिष्टे रोगविनाशके भैषजे हर्ष-विषोदादिहेतुरिष्टानिष्टरसास्वादोऽप्युपदिष्टो, भैषजाविनाभावित्वेन ज्ञात्वैव वैद्येनोपदिष्टत्वादिति न कस्यापि सम्मतम् / रोगविनाशवृद्धिहेतुत्वाभावेनौदासीन्यात् / एतेन कुसुमादिभिर्जिनेन्द्रपूजामुपदिशता जिनेन कुसुमादिजीवविराधनाऽप्युपदिष्टैव, पूजाऽविनाभावित्वेन ज्ञात्वैव पूजाया उपदिष्ठत्वादिति वचनमपि अपास्तम् / कुसुमादिजीवविराधनायाः पूजायाः कर्तुष्टुश्चाप्रत्यक्षत्वेन पूजाविषयकपरिणामव्यवहाराहेतुत्वेन कल्पितकुसुमादीनामिव द्रव्यपूजासामग्रयनन्तर्भूतत्वात् , उपदेशमन्तरेणाऽपि जायमानत्वात् , पूजां कुर्वता त्यक्तुमशक्यत्वाच / यदि च कुसुमादिजीवविराधनाया अपि कुसुमादीनामिव पूजासामग्रथन्तर्भूतत्वमभ्युपगम्यते, तर्हि कुसुमादीनामिव तस्या अपि भूयस्त्वमेव विशिष्टपूजाङ्गत्वेन वक्तव्यं प्रसज्येत / तच्च न कस्यापि सम्मतम् / न च कुसुमादीनां भूयस्त्वेन तद्विराधनाया अपि भूयस्त्वं सिद्धमेवेति वाच्यम् , कुसुमादीनां नियमेन અનનુકૂલપણાથી . વલી ઉપદેશ વિના એ થાવાપણાથી. આહાર કરતાં છાંડવાને અશક્યપણાથી. વલી એ ઉપદેશના અભાવને વિષે હેતુ બે અધિક પણિ જાણિવા. લોકને વિષે પર્ણિ સકેંઘે ઉપદેશ્ય રોગનું વિનાશક જે ઔષધ, તેહને વિષઈ હર્ષ અને વિષાદાદિકનો હેતુ જે ઈષ્ટ અને અનિષ્ટ જે રસને આસ્વાદપણિ વહેં ઉપદે, ઔષધ વિના અણુથાતાં પણુિં જાણીને' જે વેહેં ઉપદિષ્ટપણાથી, એહવુ કાઈને સંમત નહીં. રોગને વિનાશ ને વૃદ્ધિ તેહના હેતુપણાને અભાવેં ઉદાસીપણાથી, એલેં કુસુમાદિકે જિનંદ્રપૂજાને ઉપદેશો જે જિન, તેણેિ પુષ્પાદિyવની વિરાધનાપણિ ભાષી જ, પૂજાના ઉપદેશ પણાથી. એ વચનપણિ ટાલ્યું. પુપાદિકની જીવ વિરાધનાનિં પૂજાના કરનારને અને દેખનારને અપ્રત્યક્ષપર્ણિ પૂજાવિષયક જે પરિણામ તેના વ્યવહારને અકારણ પણિ, કપિતફલ જે હીરને, તેની પરિ દ્રવ્યપૂજાની સામગ્રીમહિ અનંત ભૂતપણાથી, ઉપદેશ વિના એ થાવા પણાથી, પૂજા કરતે છાંડવાના અશક્યપણાથી. વલી જે કુસુમાદિકની જીવની વિરાધનાને પણિ કુસુમાદિકની પરિ પૂજાની સામગ્રીમાંહિ અંતભૂતપણું જે માનીઈ, તકે કુસુમાદિક ની પરિ તેનું પણિ બહું પણું વિશિષ્ટપૂજાના અંગ કહેવા થાઈ. તે તે કોઈ સંમત નહીં. કુસુમાદિકને બહુપણુિં તેડની વિરાધનાનું પરિણું બહુપણું सिडनडेसुमानिनिय सथित्तपथाना अभाथी. रे भाटे याम 'दविहत्ति" એ તે પૂર્તિ કહિઉં જ છે. તેણે કેવલીને વચને પવુિં બહુ પણના નિશ્ચયને અભાવે વિશિષ્ટપૂજા એવી બુદ્ધિના જનકપણાના અભાવથી કિમ પૂજાનું કારણ પણું તે વિરાધનાને ? એહવું વિચારવું
| SR No. | 004306 |
| Book Title | Sarvagnashatakam |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Labhsagar |
| Publisher | Aagamoddharak Granthmala |
| Publication Year | 1968 |
| Total Pages | 328 |
| Language | Sanskrit, Hindi |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 9 MB |