________________
२८ • मङ्गलकलशकथानकम्
उवज्झायाइसव्वेसिं दारं वत्थे जहोचियं । कयसंकेओ तओ वेइ कुमारं भंडयारिओ ||२९४ ॥ 'नऽत्थि एयस्स जोग्गाणि वत्थाई किं करेमऽहं ?' | कुमारेणावि संलत्तं, 'किमेवं भद्द ! जंपसि ? ॥ २९५ ॥ मज्झ वत्थाण मज्झाओ आणेहि सुविसिट्ठए' । तं दट्टं दूमिया छत्ता पलोयंति परोप्परं ॥२९६॥ "अहो ! एएण एगेण अम्हे सव्वेऽवमाणिया" । दूमिया जाव चिट्ठति तावुत्तं कुमरेण उ ॥ २९७ ॥। 'उवज्झाय ! कहावेहि को वि एयाण मज्झओ । किंचि अक्खाणयं रम्मं सुणामि जा खणंतरं ' ॥२९८॥ कालुस्सिएहिं छत्तेहिं सव्वेहिं तो पयंपियं । 'कहेऊ एस चेवेह आयरो जस्स कीर ' ॥ २९९॥। तो उवज्झायवक्केण इमेणाऽवि पयंपियं । 'चरियं कप्पियं वा वि किं कहेमि कहाणयं ?' ||३०० || कुमारेणाऽवि संलत्तं जहा 'किं कप्पिएण भो ! । चरियं चेव अक्खाहि, तत्थेव मम कोउगं' ॥३०१॥ साभिप्पायं गिरं सोच्चा तहा " चंपागओ" त्तिय । काउं निरूवियं जाव ससंकेण सकोउयं ॥३०२|| ताव नायं जहा "एसा स च्चेव णिवकण्णगा । जा मए तत्थ चंपाए भाडएणं विवाहिया || ३०३|| केणाऽवि कारणेणेत्थ रूवेणेएण आगया ।
अहवा किं वियप्पेण ? फुडं होउ इमं पि हु ||३०४||
Libya
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
