________________
श्रीदेवचन्द्रसूरिविरचितम् • ४७
एवं सूरिगिरं सोउं दो वि जंपंति 'सामिय ! । कुमारं ठाविउं रज्जे जयसेहरणामयं ||५०३|| तुम्हाऽऽएसं करिस्सामो सव्वदुक्खविमोक्खणं' । सूरी वि आह 'मा तत्थ पडिबंधं करिस्सह' ||५०४|| 'इच्छं' ति भाणिउं ताणि गयाणि णियमंदिरे | मंति - सामंतमाईणं कहंति नियचितियं ॥ ५०५ || 'आएसो' त्ति भणित्ताणं ते वि मन्नंति सायरं । राया वि ठाविउं रज्जे कुमारं जयसेहरं ||५०६ || अट्ठाहियाओ काऊणं मंदिरेसु जिणाण उ । संघ सम्माणइत्ताणं दीणाईदाणपुव्वयं ||५०७|| जाइ सूरिस्स पासम्म मंति - सामंतसंजुओ । तेलोक्कसुंदरीए य लेइ सामन्नमुत्तमं ॥५०८|| पढंतो जा सुयस्संतो पत्तो ता सूरिणा निए । पयम्मि ठाविओ संतो बोहिउं भविए जणे ॥५०९ || पत्ते पज्जंतकालम्मि काउं संलेहणं मओ । उप्पन्नो देवलोगम्मि पंचमम्मि महासुरो || ५१०|| तेलोक्कसुंदरऽज्जा वि ठाविया सुपवत्तिणी । सा वि संलेहणं काउं सुरो जाया तहिं चिय ॥ ५११॥ दो वि तत्तो चइत्ताणं सोहणे माणुसत्तणे । लद्धूण सुंदरं जाई विभवाइसमन्नियं ॥५१२॥
Jain Education International
95XE9
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
