________________
सूक्तमुक्तावली अर्थवर्ग. नावार्थः-जे मनुष्य मांसना लालची थाय ते मानवी नही पण माणसरुपे राक्षस जाणवा, वली तेवा (मांस नदण करनारा) मनुष्यने लोकमां नर्कना वसनारा कहीये, अर्थात नर्कवासी जेवा तेमने जाणवा, माटे मांस, व्यसन टालतुं अने परव्य पण न लेवु. एटले चोरी न करवी. (मांसना जदकने मने तो ते सांघु पण जे प्राणीनो वध करी मांस नखे अर्थात् खाय तेने एटले ते प्राणीने मने तोमोधू .पोत पोताना जीव सौने वाहाला .माटे मांस जहणना त्याग करवो. ते उपर दृष्टांत कहे .)२४ ॥ मांस मोंधू डे ए सिह करनार अजयकुमारनो प्रबंध ॥
मगध देशमा राजगृही नगरीनेविषे श्रेणीकराजा राज्य करता हता. तेमने अजयकुमार नामे प्रधान हतो. एकदा राजसना मतीने बेठी डे त्यां वात विचार करतां मांसना लालची हता ते बोल्या जे, “ आजकाल मांस सोंधु मले बे.” अजयकुमारे ते सांजली पोताना मनमां विचार कर्यो के, जेने मारीने ते मांस नक्षण करता हशे तेने मने तो मोंधू ; माटे ा जे उमरावो मांस सांघु कहे जे तेमने प्रतिबोध देवो योग्य जे. एम धारी ते वखते मौन रह्या. थोडीवारे दरबार विसज्यो. राजा महेलमां गया. उमरावो पातपाताने घेर गया. सांज पडी एटले अनयकुमार, जे उमरावे दरबारमा मांसनी वात कहानी हती तेने घेर गया. तेणे आदर दीधो अने बोल्यो जे, हे महाराज! केम पधार्या ? धणी कृपा करी, जे कारज होय ते कहो. अजयकुमारे कडं जे- हे नाई! राजाने शरीरे अकस्मात् रोग उत्पन्न भयो डे अने त्यां वैद्य आव्या . तेणे कडं के- कालजानुं सवाटांक मांस आवे तो करार थाय. तमे कहेता हता जे मांस सोंधू ने, माटे हुँ ते लेवा सारु तमारी पासे श्राव्यो ढुं. तमे राजाना मानीता बो, माटे ते श्रापो. उमराव विचारमा
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
