________________
JE
सूक्तमुक्तावली अर्थवर्ग
देवता संबंधी के शुं ? एम ते विचार करवा लाग्या. पठी ते बन्नेने वहाणमा बेसारीने ते त्यांथी चाली नीकल्या. वहाण चाल्यां जाय बे एवामां वली तेमां पण केटलेक दीवसे पाणी खूट्युं. तेणेकरी सर्व लोक चिंतातूर थया. ते वेलाये महालसा बोलीहे स्वामी ! महारी पासे करंडी यामध्ये रन वे तेनो घणघणो महिमा को बे, ते सांजलो. १ पृथवी नामे रल बे. तेने पूज्युं थकुं मणी कनक रत्नमय जाजन प्रगट थाय एवो ए मणीरत्ननो प्रजाव बे. बीजुं - जलरत्न बे. ते पूज्या थका व्योमघृतवांबित जल वृष्टि याय, ए रत्नना जोगथी श्रकाले मेघ वरसे. त्रीजुंवह्नि रत्न बे. तेनाथी अनि विना सूर्यपाक रसवति निपजे. चोथुं - वायु रत्न बे. तेनाथी तापनी व्यथा समे, मनमान्यो वायरो वाय. छाने पांचमा रत्नथी देवडुष्य वस्त्रनी प्राप्ती थाय. एवां महिमावंत पांच रन बे. माटे हे स्वामी ! तमे दुखीया लोकने उधरो, उपकार करो. एवं नारीनुं वचन सांजलीने हर्षवंत थया थका कुमारे जलरत्नने पूजीने वढाएना कुवास्थंने बांध्j. तत्काल वरसात वरश्यो लोकोए पाणीवडे पात्र जय, जल पीधुं ने आनंद पाम्या. त्यारपठी केटलेक समये अन्न खूट्युं. त्यारे पृथ्वी नामा रत्नने पूजी धूपीने धान्यने स्थानके मूक्युं . एटले खूट धान्य ययुं. लोकनी नूख जागी. श्रावो अथाह उपकार करनार कुमारनी सघला लोक सेवा करे. पण ते बहानो उपरी ( मालीक ) समुद्रदत्त रंजा समान स्त्री रत्नो देखीने ललचायो. तेणे परलोकनी पण बीक न राखतां लाग जोई उत्तमकुमार ने समुद्रमां नाख्यो. लोकमां हालकलोल थयो. घणा लोको रोवा लाग्या. महालसा एवात सांजली मरवाने उजमाल थई. ते वखत दासीए कनुं जे- बालमर्णे शुं थाय ? जिनेश्वरना शासनमां बालमनी ना कही बे. माटे जेम तेम
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
