________________
१४०
श्री आत्मप्रवोध.
जे इच्छा होय ते मागी ख्यो." आ वखते प्रथम सरोवरना वर्णनथी नाखूश थयेला राजाना अनिमायने बुछिवळथी जाणोने कहा, “ राजेंज, मने बे नेत्रो आपो."
राजा आ वचनो सांजळी अति विस्मय पामी गयो. तेणे पोताना मनमां चिंतव्यु के, “में आ वात कोइने जणावी नथी, ते बतां आ धनपालना जाएवामां शी रीते आवी हो ?
आ उपरथी मने लागे ने के, आ धनपालना हृदयमां कोई अलौकिक झान हो जोइए." आवं चितवी ते धनपालनो तेणे अनेक नामो आपी मोटो सत्कार कर्यो. ते पनी राजाए धनपालने बे नेत्रोना वरदानने माटे पूजी जोयुं, त्यारे धनपाले कडं के, “स्वामी, श्री जैनधर्गनी सेवाथी मारामां एवी अलौकिक बुधि उत्पन्न थइ , तेना बलय हुं ते जाणी शक्यो बुं." आ सांजळी राजानोजनी जैन धर्म उपर बच्चा पद अने तेणे जैन धर्गनी प्रशंसा करी हती. पड़ी धनपाल कवि शुद्ध श्रावक बन्यो. हतो. तेणे श्राफ धर्म विधि, ऋषनपंचाशिका वगेरे केटसाएक ग्रंथोनी रचना करी आईत धर्मनी उन्नति करी हती. श्राफ धर्म विधि प्रकरणमा एक नीचे प्रमाणे गाथा नखेली .
जत्थपुरे जिणनवणं समय विऊ साहु सावया जत्थ । तत्य सया वसियध्वं पजर जलं इंधणं जत्थ " ॥१॥
जे नगरमां जिन जवन होय, अवसरने जाणनारा साधुओ अने आपको होय अने घाणू जल तथा इंधणा होय ते नगरमां सदा वास करवो. '
श्रा प्रकारे जावजीव सुधी उ यतना पानी सम्यक्त्वादि धर्मने पाराधी ते धनपान अंते देवगतिने पाम्यो हतो. एवी रीते यतनाने विष धनपालतुं वृत्तांत कहेवामां आव्यु.
आगार. आगार उ कहेवाय छे. १ राजानियोग, २ गणानियोग, ३ बलानियोग, ४ देवानियोग, ५ गुरुनिग्रह अने ६ वृत्तिकांतार. ए उ आगारोना नाम ले. पोते अजाणता राजाना हुकमथ। कर प ते पहेलो राजानियोग कहेवाय जे. श्रावकनी इच्छा न होय पारा राजानी आझाथी कर पसे ने एटसे
Jain Education Interational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
