________________
प्राचीनाचार्य विरचित आराधनापताका में समाधिमरण की अवधारणा का समालोचनात्मक अध्ययन
65
(2)
जइ ताव सावयाकुलगिरिकंदर -विसमकडक-दुग्गेसु। साहिति उत्तमह्र धिइधणियसहायगा धीरा।।
(प्राचीनाचार्य विरचित आराधनापताका, गाथा 89) जइ ताव ते सुपुरिसा गिरिकडक-विसम-दुग्गेसु। धिइधणियबद्ध कच्छा साहिति अप्पणो अट्ठ।।
(महाप्रत्याख्यान. गाथा-81) किं पुण अणगार सहायगेण अन्नोन्नसंगहवलेण। परलोइये न सक्का साहेउं अप्पणो अठं ?||
(प्राचीनाचार्य विरचित आराधनापताका, गाथा 90) किं पुण अणगार सहायगेण अण्णोण्णसंगहवलेण। परलोइये न सक्का साहेउं अप्पणो अलैं।।
(महाप्रत्याख्यान, गाथा 82) जिणवयणमप्पमेयं महुरं कन्नामयं सुणिंतेणं। सक्का हु साहुमज्झे संसारमहोयहिं तरिउं।
(प्राचीनाचार्य विरचित आराधनापताका, गाथा 91) जिणवयणमप्पमेयं महुरं कण्णाहुई सुणतेणं। सक्का हु साहुमज्झे साहेउं अप्पणो अर्से ।।
(महाप्रत्याख्यान, गाथा 83) जं मे जाणंति जिणा अवराहा जेसु-जेसु ठाणेसु। ते हं आलोएउ उवदिओ सव्वभावेणं।।
(प्राचीनाचार्य विरचित आराधनापताका, गाथा 207) जे मे जाणंति जिणा अवराहा जेसुजेसु ठाणेसु। ते हं आलोएमी उवढिओ सव्वभावेणं।।
(महाप्रत्याख्यान, गाथा 20) न वि तं सत्थं व विसं व दुप्पउत्तो व कुणइ वेयालो। जंतं व दुप्पउत्तं सप्पो व पमाइओ कुद्धो।।
(प्राचीनाचार्य विरचित आराधनापताका, गाथा 215) न वि तं सत्थं व विसं व दुप्पउत्तो व कुणइ वेयालो। जंतं दुप्पउत्तं सप्पो व पमायओ कुद्धो।।
(महाप्रत्याख्यान, गाथा 27) जं कुणइ भावसल्लं अणुद्धियं उतमटठकालम्मि। दुल्लहवोहीयत्तं अणंत संसारियत्तं च।।
(प्राचीनाचार्य विरचित आराधनापताका, गाथा 216) जं कुणइ भावसल्लं अणुद्धियं उत्तिमट्ठकालम्मि। दुल्लहवोहियत्तं अणंतसंसारियत्तं च ।।
(महाप्रत्याख्यान, गाथा 28)
(6)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org