________________
उद्देशक : १४, मूलं-८६३, [भा. ४४७३]
नमो नमो निम्मल सणस्स पंचम गणधर श्री सुधर्मास्वामिने नमः
३४/३ निशीथ-छेदसूत्रम्
सटीक [प्रथमं छेद सूत्रम् (उद्देशकाः १४.....२० - पर्यन्ताः]] मूलम् + [नियुक्तियुक्तेन]भाष्यम् + चूर्णिः]
(उद्देशकः-१४) चू-उक्तस्त्रयोदशमः । इदानीं चतुर्दशमः, तस्स इमो संबंधो[भा.४४७३] धातादिपिंड-अविसुद्धवज्जणे पिंडो पातमवि होति ।
अहवण सोही पगता, सच्चिय पादे वि विन्नेया ।। चू-धादिआदि जाव जोगपिंडो एते सव्वे अविसुद्धत्ति काउंपडिसिद्धा। पादं पिपिंडो चेव, तं पि अविसुद्धं वजेयव्वं | अहवा - चउलहु पच्छित्तं अधिकयं इमं पि तं चेव । अहवा - पिंडे सुद्धी, पादे वि सा चेव सुद्धी कायव्वा । अहवा - धातादिपिंडो विसुद्धो, कत्थ घेत्तब्बो ? पादे तस्स मग्गणा । अतो भन्नति
मू. (८६३) जे भिक्खू पडिग्गहं किणति, किणावेति, कीयमाटु दिज्जमाणं पडिग्गाहेति, पडिग्गाहेंतं वा सातिजति ॥
छू-कयेण कडं कत्तिगेण वा कडं कीयगडं, तंतिविहेण वि करणेण करेंतस्स चउलहुँ । [मा.४४७४] कीय किणाविय अनुमोदितं च पातं जमाहितं सुत्ते।
एक्ककं तं दुविहं, दव्वे भावे य नायव्वं ॥ खू-अप्पणा विजं किणातितंदब्वे भावे य, किणावितेविएतेचेव दो भेदा, जंपिअनुमोदितं तंपि एतेहिं चेव कीयं ॥ [भा.४४७५] कीयकडं पि य दुविहं, दव्वे भावे य दुविहमेक्केछ ।
आयकियं च परकियं, परदव्वं तिविह चित्तादी। खू-जं परदव्वकीयं तं पि तिविधं - सचित्तेण वा अचित्तेण वा मीसेण वा । दुपदादिणा सचित्तेम पादं किणति, अचित्तेण हिरन्ने, सभंडपत्तोवकरणमीसेणकिणति ।इमंपिपरदव्वकीते चउलहुं । इमं अप्पणा दव्वकीतं[भा.४४७६] निम्मल्लगंधगुलिया, वन्नगपोत्तादिया य कतदव्वे ।
गेलन्ने उड्डाहो, पउणे चडुगार अहिगरणं ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
