________________
१९८
संस्तारक-प्रकिर्णकसूत्रम् २३ वृ. आश्रवाणामिंद्रियाणां समाधान हेतुषुप्रवृत्ति। अहितेभ्योनिवृत्तश्च संवरः समित्यादि। निर्जरा तपः तयोऽर्था समाहितायत संस्तारके तत्र्यर्थं प्राकृतेनत्वं इति भणंति । शीलव्रतान्येव बद्धानि एतत्तीर्थस्य सोपानानियैः ।। मू. (२४) भंजिय परीसहचमू उत्तमसंजमबलेण संजुत्ता।
भुंजंति कम्मरहिआ निव्वाणमनुत्तरं रजं ।। वृ.साधवः ।। मू. (२५) तिहुअणरज्जसमाहिं पत्तोऽसि तुमहि (पि) समयकप्पंमि(ति)।
रजाभिसेयमउलं विउलफलं लोइ विहरति ।। वृ.तिहुण त्रिभुवन राज्यं तीर्थकृत्वं केवलज्ञानं मुक्तिर्वा । तस्या हेतुर्यसमाधिः संप्राप्तोसि सिद्धांत कल्पेन सिद्धांत विचारेण ननु सिद्धांताभिप्रायेण किमिति राज्येनोपमितः । सदित्युच्यते राज्याभिषेकं विशिष्टं विपुलफलमैहिक सुखफल प्राप्यलोके प्रमुदितचित्ता विविधं । चेष्टते । अथवातुलं राज्याभिषेकं संस्तारकलक्षणं विपुलफलं लोकं विशेषेण हरंति । आददति ॥ मू. (२६) अभिनंदइ मे हिअयं तुब्भे मुक्खस्स साहणोवाओ।
जं लद्धो संथारो सुविहि! परमत्थनित्थारो॥ वृ.अभिनंदनि आहलादं करोति मम हृदयं । तुभ्यं प्रणत्वया मोक्षस्य साधनोपायोलब्धः। परमार्थतो ज्ञानादि विस्तार्य ते यत्र । मू. (२७) देवावि देवलोए भुंजंता बहुविहाई भोगाई।
संथारंचिंता आसनसयणाई मुंचंति।। वृ. संस्तार गतं साधुं पूर्वानुभूताराधना संस्तारक गुणान् वा चिंतयंते । देवा अप्यासन शयनानि मुंचयंति॥ मू. (२८) चंदुव्व पिच्छणिजो सूरो इव तेअसा विदिप्पंतो।
धनवंतो गुणवंतो हिमवंतमंहतविस्खाओ।। वृ. संस्तारक गतः साधुश्चंद्रवप्रेक्षणीयो भवति । सूर्यद्रवतपस्तेजसा दीप्तिमान् । धण। पुण्य धनवान् । हिमण । हिमवत् स्थैर्येण विख्यातः॥ मू. (२९) गुत्तीसमिइउवेओ संजमतवनिअमजोगजुत्तमणो ।
समणो समाहिअमणो दंसणनाणे अणनमणो ।। वृ. यो गुप्त्यादि युतः श्रमणः समाहित भवाः दर्शनज्ञाने एकाग्रथित्तः तास्यैव संस्तारकः प्रमाणः॥ मू. (३०) मेरुव्व पव्वयाणं सयंभुरमणुव्व चेव उदहीणं।
चंदो इव ताराणं तह संथोर सुविहिआणं ।। वृ, किमिति संस्तारगतः साधुर्विशेषेण वय॑ते । यतः पर्वतानां मध्ये मेरुरित्यादि तथा शोभतानुष्ठानानां मध्ये संस्तारकः॥ मू. (३१) भण केरिसस्स भणिओ संथारो केरिसे व अवगासे।
उक्खंपिगस्स (०भिअस्स) करणं एअंता इच्छिणो नाउं॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
