Agam Suttani Satikam Part 17 Nishitha

SR No.: 003321
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 476
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_nishith
File Size: 23 MB

Page 304

उद्देशक : १९, मूलं - १३४४, [भा. ६०७२ ]
[भा. ६०७२]
असिवे ओमोयरिए, रायदुट्ठे भए व गेलण्णे । अद्धाण रोहए वा, कालं च पडुच्च नो कुज्जा ।। सज्झायवज्जमसिवे, रायदुट्ठे भय रोहग असुद्धे । इतरमवि रोहमसिवे, भइतं इतरे अलं भयसु ॥
[भा. ६०७३]
चू- “सज्झायवज्जमसिवे” त्ति - लोगे असिवं वा साधू अप्पणा वा गहितो तत्थ सज्झायं न पदुवेंति आवस्सगादि उक्कालियं करेंति । रायदुट्टे बोहिगभए य तुण्डिक्का अच्छंति, मा नज्जिहामो, तत्थ कालिगमुक्कालिगं वा न करेंति । अहवा - “रायदुट्ठे भय" त्ति-निव्विसया भत्तपाने पडिसेहे य न करेंति सज्झायं । उवकरण (सरीर) हरे दुविधभेरवे य न करेंति, मा नज्जीहामो त्ति । रोधगे असुद्धे काले वा न करेंति । इयरमवि आवस्सगादि उक्कालियं, जत्थ रोधगे अचियत्तं असिवेण य गहिया तत्थ तं पि न करेंति । इयरे त्ति - ओमोदरिया तत्थ भयणा - जइ बितियजामादिसु वेलासु न करेंति सज्झायं, अह न फव्वंति पच्चूसियवेलातो आदिच्चोदयाओ आरद्धा ताव हिंडंति जाव अवरण्हो त्ति । गेलभ्णट्ठाणेसु “अलं भयसु” त्ति जइ गिलाणो सत्तो अद्धाणिगेण वा न खिन्नो तो करेंति, अह असत्ता तो न करेंति । अहवा - गिलाणपडियरगा वा न करेंति, कालं वा पडुच्च नो कुज्जति । असुद्धे वा काले न करेंति । अनुपेहा सव्वत्थ अविरुद्धा ।।
मू. (१३४६) जे भिक्खू असज्झाइए सज्झायं करेइ, करेंतं वा सातिज्जति ॥
चू- जम्मि जम्मि कारणे सज्झाओ न कीरति तं सव्वं असज्झाइयं, तं च बहुविहं वक्खमाणं, तत्थ जो करेइ तस्स चउलहुं आणाभंगो अणवत्था मिच्छत्तं आयसंजमविराधनाय । तस्सिमेभेदाअसज्झायं च दुविहं, आतसमुत्थं च परसमुत्थं च ।
[भा. ६०७४ ]
जं तत्थ परसमुत्थं, तं पंचविहं तु नायव्वं ॥
चू- आयसमुत्थं चिट्ठउ ताव उवरिं भणिहिति अनंतरसुत्ते, जं परसमुत्थं तं इमं पंचविहं ॥ [भा. ६०७५] संजमाउप्पाते, सा दिव्वे वुग्गहे य सारीरे । घोसणयमेच्छरन्नो, कोइ छलिओ पमाएणं ।।
चू- एयम्मि पंचविहे असज्झाइए जो सज्झायं करेति तस्सिमा आयसंजमविराहमा । दिट्ठतोघोसणय मेच्छरन्नो त्ति ॥
[भा. ६०७६ ]
मेच्छभयघोसणणिवे, हियसेसा ते तु डंडिया रन्ना । एवं दुहओ डंडो, सुरपच्छित्ते इह परे य ॥
चू- खिइपतिट्ठितं नगरं, जियसत्तू राया। तेन सविसए घोसावितं जहा मेच्छो राया आगच्छति, तं गामणगराणि मोत्तुं समासण्णे दुग्गेसु ठायह, मा विनस्सिहिह । जे ठिया रन्नो वयणेण दुग्गादिसु तेन विट्ठा। जे पुणन ठिता ते मेच्छेसु विलुत्ता, ते पुण रन्ना आणाभंगो मम कओ त्ति जं किंचि हियसेसं पि तं पि डंडिता एवं असज्झाइए सज्झायं करेंतस्स दुहतो डंडो इह भवे “सुर" त्ति देवताए छलिज्जति, परभवं पडुच्च नाणादिविराधना पच्छित्तं च ॥
इमोदितोवणओ
[भा. ६०७७] राया इव तित्थकरो, जाणवता साधु घोसणं सुत्तं । मेच्छो य असज्झाओ, रतणधणाइं च नाणादी ॥
३०१