________________
षट्प्राभूतेणाणगुणेहि विहीणा ण लहंते ते सुइच्छियं लाहं । इय जाउं गुणदोसं तं सण्णाणं वियाणेहि ॥४१॥
ज्ञानगुणैविहीना न लभन्ते ते स्विष्टं लाभम्।।
इति ज्ञात्वा गुणदोषौ तत् सद्ज्ञानं विजानीहि ॥ णाणगुणेहि विहीणा ज्ञानमेव गुणो जीवस्योपकारकः पदार्थस्तेन विहीना रहिताः । ण लहंते ते सुइच्छयं लाहं न लभन्ते न प्राप्नुवन्ति ( ते ) सुष्ठु इष्टं लाभं मोक्षं । उक्तं च
गाणविहीणहं मोक्खपउ जीव म कासु वि जोइ। बहुयई सलिलविरोलियई करु चोप्पडउ न होइ ॥१॥ इय गाउं गुणदोसं इति पूर्वोक्तप्रकारेण गुणं दोषं च ज्ञात्वा ज्ञानस्य गुणं, अज्ञानस्य दोषं विज्ञाय । तं सण्णाणं वियाणेहि तत्तस्मात्कारणात् , सत्समीचीनं, ज्ञानं विजानीहीति तात्पर्यार्थः ।
चारित्तसमारूढो अप्पासु परंण ईहए णाणी । पावइ अइरेण सुहं अणोवमं जाण णिच्छयदो ॥४२॥
चारित्रसमारूढ आत्मनः परं न ईहते ज्ञानी।
प्राप्नोति अचिरेण सुखं अनुपमं जानीहि निश्चयतः ॥ चारित्तसमारूढो चारित्रसमारूढश्चारित्रं प्रतिपालयन् पुमान् । अप्पासु परं ण ईहए णाणी आत्मनः सकाशात्पां इष्ट स्रग्वनितादिकं न ईहते न वाञ्छति कोऽसौ, ज्ञानी ज्ञानवान् पुमान् । उक्तं च
स (श) मसुखशीलितमनसामशनमपि द्वेषमेति किमु कामाः। स्थलमपि दहति झषाणां किमंग ! पुनरडामगाराः ॥१॥
पावइ अइरेण सुहं प्राप्नोत्यचिरेण स्तोककालेन सुखमनन्तसौख्यं । अणोवमं जाण णिच्छयदो कथंभूतं सुखं, अनुपममुपमारहितं जानीहि हे भव्य ! त्वं णिच्छयदो-निश्चयतः निःसन्देहानिश्चयनयाद्वा ।
एवं संखेवेण य भणियं णाणेण वीयराएण । सम्मत्तसंजमासयदुहं पि उदेसियं चरणं ॥४३॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
___www.jainelibrary.org
