Jain Dharmvar Stotra

SR No.: 002969
Original Sutra Author: Bhavprabhsuri
Author: Hiralal R Kapadia
Publisher: Devchand Lalbhai Pustakoddhar Fund
Publication Year: 1933
Total Pages: 200
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari & Literature
File Size: 10 MB

Page 108

श्रीमावप्रभसूरिकृतम् क्षयी चन्द्रमाः। 'क्षनी सत्तावीस पुत्री चंद्रन परिणावी, यंद्र से डिस्यु मास शेष १५मानी । ति पिता धुं । पिता शापात् क्षयी कृतः । देवैः प्रसादितेन तेन एकत्र पक्षे वृद्धिमानिति पूर्णः॥छ॥
नागाः पुनरेवं द्विजिह्वाः। क्षार समुद्रथी अमृत दी हैवत भयो, मैं 24॥२-छ।चां, सा५ २५वास भुजयां, Aid अमृत पीतां मैं मी ५४ ५४ ॥ अन्ये त्वाः"मभृतपान ४२di धन्द्र व भुज्यु । जिह्वाभेदो जातः । इति पूर्णः ॥ छ । राहोः शिरोमात्रता पुनरेवम्-24मृत डमरी ने २५ास भु४ी ४१
२ ०१५ आर्यवि५ । अमृत पीतां कृष्णेन शिरश्छेदः कृतः, पीतामृतत्वात् तच्छिरोऽजरामरत्वं संवृत्तमिति अष्टकवृत्तितो वार्ता कृता सम्पूर्णकाव्यद्वयम् ॥ अथात्र "भासत ७ सिमा छै"स्युं हीने भूसन , di sis न स हूं। વિષ્ણુઈ છલ કરી રાક્ષસ માર્યા, દેહ થકી ત્રિણ નવિ ટાલ્યા મહાદેવૈ મન્મથ જ બાલ્ય, પાર્વતીચું નેહ ન ટા / ૧ / સ્યુ કીજૈ આંકણું બ્રહ્માનું મન પુત્રીસું ભેજું, ત્રિપુરારિ હસ મતક છેવું જેહને તે નારી ઈંદ્રાણી, ઇંદ્ર અહિલ્યા સડી જાણે છે ૨. જા નારી દીઠઈ હુઇ સુખ, તુ નારદ કી વાનરમુખ भगंधा भायो पारास२, विश्वामित्र भेनमार ॥ 3 ॥ स्युं०
१ दक्षस्य २७ पुत्रीमिः परिणायितः चन्द्रः। चन्द्रः एकामेव रोहिणीं प्रति आसक्तः, शेपा अपमानितवान् । तामिः पित्रे प्रोक्तम् । पित्रा शापात् क्षयीकृतः ।
२ क्षीरसमुद्रात् अमृतं निष्कास्य कुण्डानि देवताभिर्भतानि, दर्भश्चाच्छादितानि । सो रक्षपालरूपेण स्थापिताः। एकान्ते अमृतस्य पानं कुर्वतां तेषां दर्भेण जिह्वा ? मिरवा द्विधाजाता ।
३ अमृतपानं कुर्वसु (नागेषु) इन्द्रेण वज्रं निवेशितम् ।
१ अमृतेन कुण्डं भृत्वा कृष्णं रक्षपालरूपेण स्थापयित्वा देघा जग्मुः। कृष्णस्य कार्यविक्षेपे सति राहणाअमृतं पीतम् । ५(कबिभालणकृतं कडवकं लिख्यते
किं क्रियते यदि मूलमेव कूट, यदि विचार्यते तहि किञ्चिदपि शुभं न भाति । विष्णुना च्छलेन रक्षांसि हतानि, किन्तु देहात् (राग-द्वेष-कामरूपं) त्रिकं न निष्कासितम् ॥१॥ महादेवेन मन्मथो भस्मीकृतः किन्तु पार्वतीं प्रति स्नेहो न निवारितः। ब्रह्मणो मनः पुत्रीमकामयत, त्रिपुरारिणा तस्य मस्तकं छिन्नम् ॥२॥ यस्य इन्द्राणी नारी स इन्द्रोऽहिल्यां सुरूपाममन्यत । यदि नार्या दृष्टायां भवति, सुखं तर्हि नारदः कथं वानरमुखः । मत्स्यगन्धायाममुह्यत पाराशर, विश्वामित्रस्य मेनकायामादरः ॥३॥