________________
હર
महाकविश्रीरामचन्द्रमृग्रिचितं ( पुनः सखेदम् ) मनुष्यनिहती धिग! मां समुत्कन्धरं,
( सविमर्श-रोषम् ) वैदेही स्पृहयालुरेप हतको, केयं तदस्मिन् कृपा? ।
( सविनर्कभयम् ) एतस्मिन्नुपसंहृते किमपि सा कापेयमाधास्यते,
(विनिश्चित्य ) सीताजीवितजीवितस्य तदयं मृत्युर्ममोपस्थितः ॥ ३०॥ मयः- ( अपवार्य ) प्रतिहतममङ्गलम् । विजयते धनवाहनकुलम् । मन्दोदरी-रक्ख सकुलदेवदाओ! इमं अमंगलं पडिहणंतु ।
रावणः - ( साक्षेपम् ) सुकेतो! गजपतिसहस्रबाह्यं जैत्रं पताकिनं प्रगुणीकारय । चन्द्रहास ! स्वं नियोगमनुतिष्ठ । आय ! त्वमपि सैनिकान् सावधानीकुरु । ( सीतां प्रति सविनयम् ) स्वयं वयं शवरस्य शिरः संहर्तुमुपक्रस्यामहे ।
( इति निक्रान्ताः भर्ने ।
॥ सप्तमोऽङ्कः ॥
१) राक्षसकुल देवताः ! इदं समा
शनिनन्तु
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
