________________
.
.
जंबुचरियम् कम्मोवसमेण जई, नायइ बुद्धी जिणिंदवयणम्मि । धम्माधम्मविहन्नू, होइ गुरू दुल्लहो तह वि ॥८८॥ पत्ते वि पुणो तम्मि वि, साहंते जिणमयं वरं धम्मं । नाणंतरायनिरहओ, धम्मम्मि न उग्गहं कुणइ ॥८९॥ पत्ते वि पुणो धम्मे, दंसणमोहेण मोहिओ नवरं । जाणतो वि न जाणइ, सद्धारहिओ सया होइ ॥१०॥ सद्धा वि जइ वि जायइ, संजमजोएण निच्छिओ होइ । अह कुणइ संजमं जइ, अइरा मोक्खं पि साहेइ ॥११॥ इय पत्तं सव्वं मे, संपइ पावेह संजमं तुब्भे ।
पावेह जेण अइरा, मोक्खे सोक्खं अणाबाहं" ॥१२॥ इमम्मि भणिये गुरुणा, वइरदत्तरायपमुहेहिं सव्वेहिं पि नरीसरनायरएहिं भणियं'भयवं! एवं इमं न अन्नहा भवइ' त्ति । तओ सायरदत्तकुमारेण चिंतियं-अहो भयवया साहियं दुल्लहत्तणं माणुसजाईए, दुल्लहत्तणं खेत्तजाइकुलरूवारोग्गाउयबुद्धिपभिईणं अंते य संजमस्स, तस्स फलं नेव्वाणं ति, ता करेमि इमं संजमं, एयं तं जं मए परिचिंतियं सव्वं संपत्तं ति-चिंतिऊण विन्नत्तं भगवओ पायवडणुट्ठिएण सायरदत्तकुमारेण-'भयवं ! न कज्जं मह इमिआ भवसायरऽरहट्टघडिसरिसेणं जम्मजरामरणनिरन्तरेण संसारवासेणं ति । ता देसु मे सिवसुहसुहयं सव्वदुल्लहाणमवि दुल्लहं इमं संजमरयणं' ति । इमम्मि य भणिए, भणियं गुरुणा-'अविग्धं देवाणुप्पिया, मा पडिबंधं कुणसु' त्ति । तओ सायरदत्तकुमारेण पायवडणुट्ठिएणं विन्नत्तो जणओ जणणी य । अवि य
तम्हायत्तो य अहं, जाण पसाएण पाविओ एसो । नरवर ! जिणवरधम्मो, माणुसजम्मे विबोहो य ॥१३॥ संपइ पावेमि जई, तुम्ह पसाएण संजमं कह वि ।
ता सहलं मह एयं, जम्मं जाई य गोत्तं च ॥९४॥ इमं च निसामिऊण राइणा वज्जप्पहारदलियउत्तमंगेणेव अच्छिऊण मुहुत्तमेक्कं . चिंताभराउलेणं जंपियं । अवि य
अच्छिन्नथोरमुत्ताहलाबलीबाहबिंदुपसरेण । कहव सगग्गरकंठं, अह भणियं नरवरिंदेणं ॥९५।।
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
