________________
१४५८
सनियुक्ति-लघुभाष्य-वृत्तिके बृहत्कल्पसूत्रै [ विष्वग्भ०प्रकृते सूत्रम् २९ भावः ॥ ५४९४
जह अप्पगं तहा ते, तेण पहुप्पंते ते ण घेत्तव्या।
अपहुप्पंते गिण्हइ, संघाडं मुत्तु सव्वे वा ॥ ५४९५ ॥ यथा आत्मानं तथा तानपि साधून निवेदयति । 'तेनापि' आचार्येण पूर्यमाणेषु साधुषु 'ते' 5 प्रतीच्छकाचार्यसाधवो न ग्रहीतव्याः, तस्यैव तान् प्रत्यर्पयति । अथ वास्तव्याचार्यस्य साधवो न पूर्यन्ते तत एकं सङ्घाटकं तस्य प्रयच्छति, तं मुक्त्वा शेषानात्मना गृह्णाति । अथ वास्तव्याचार्यः सर्वथैवासहायस्ततः सर्वानपि गृह्णाति ॥ ५४९५ ॥
सह असहुस्स वि तेण वि, वेयावच्चाइ सव्व कायव्वं ।
ते तेसि अणाएसा, वावारेउं न कप्पंति ॥ ५४९६ ॥ 10 'तेनापि' प्रतीच्छकाचार्यादिना तस्याचार्यस्य सहिष्णोरसहिष्णोर्वा वैयावृत्यादिकं सर्वमपि कर्तव्यम् । तेऽपि' साधवः 'तेषां' आचार्याणामादेशमन्तरेण व्यापारयितुं न कल्पन्ते ॥५४९६ ।।
॥ गणान्तरोपसम्पत्प्रकृतं समाप्तम् ॥
वि ष्व ग्भ व न प्र कृ तम् सूत्रम्16 भिक्खू य रातो वा वियाले वा आहच्च वीसुं भिज्जा,
तं च सरीरगं केइ वेयावच्चकरे भिक्खू इच्छिज्जा एगंते बहुफासुए पएसे परिट्ठवित्तए, अस्थि योइं थ केइ सागारियसंतिए उवगरणजाए अचित्ते परिहरणारिहे, कप्पइ से सागारिकडं गहाय तं सरीरगं एगंते बहुफासुए पएसे परिठ्ठवित्ता तत्थेव उवनि
क्खिवियव्वे सिया २९ ॥ अस्य सम्बन्धमाह
तिहिँ कारणेहिँ अन्नं, आयरियं उद्दिसिज तहि दुण्णि ।
मुत्तुं तइए पगयं, चीसुंभणसुत्तजोगोऽयं ॥ ५४९७ ॥ ॐ त्रिभिः कारणैः' अवसन्नतादिभिरन्यमाचार्यमुद्दिशेदित्युक्तम् (गा० ५४७४) । तत्राये
द्वे' अवसन्ना-ऽवधावितलक्षणे मुक्त्वा 'तृतीयेन' कालगतरूपेण कारणेन प्रकृतम् , तद्विषयो विधिरनेनाभिधीयत इति भावः । एष विष्वग्भवनसूत्रस्य 'योगः' सम्बन्धः ॥ ५४९७ ॥
अहवा संजमजीविय, भवग्गहणजीवियाउ विगए वा । १ अहगं तह एते, ताभा० ॥ २ अत्र "आई" इत्यव्ययं वाक्यालङ्कारे ॥ ३ विस्संभण ताभा० ॥ ४ प्रकारान्तरेण सम्बन्धमाह इत्यवतरणं कां० ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
