________________
चतुर्थः प्रकाशः ।
'दितस्मोवणयो जो बेइ तरुं तु छिंद मूलाओ । सो वह किण्हाए साल महल्लाओ नौलाए ॥ ५ ॥ हवइ पसाहा काऊ गुच्छे तेऊ फलाणि पम्हाए । पडियाणि सुक्कलेसा अहवा अन्नं उआहरणं ॥ ६ ॥ चोरा गामवहथ्थं विणिग्गया एगु बेद्र धाएह । जं पेच्छह तं सव्वं दुपयं चउप्पयं वावि ॥ ७ ॥ बीओ माणुस पुरिसे य तइओ साउहे चउथ्यो अ । पंचमत्र जुज्यंते छट्ठो उण तथ्यिमं भगाइ ॥ ८ ॥ एक्कं ता हरह धणं बोअं मारेह मा कुणह एयं । केवल हरह धणं ता उवसंहारो इमो तेसिं ॥ ८ ॥ सव्वे मारहत्ति वह सो किण्हलेस परिणामो । एवं कमेण मेसा जा चरमो सुक्कलेसाए ॥ १० ॥
८०८
(१) दृष्टान्तस्योपनयो योऽब्रवीत् तरु तु किन्न मूलतः । स वर्त्ततं कृष्णायां शाखा महतोनलायाम् ॥ ५ ॥
भवति प्रशाखाः ( छिन्तेति ) कापोती गुच्छांस्तैजसी फलानि पद्मा |
पतितानि शुक्ललेश्या अथवा ऽन्यदुदाहरणम् ॥ ६ ॥ चौरा ग्रामवधार्थं विनिर्गता एको ब्रवीति घातयत | यं प्रेक्षध्वं तं सर्वं द्विपदं चतुष्पदं वापि ॥ ७ ॥ द्वितीयो मनुष्यान् पुरुषान् तृतीयः सायुधां चतुर्थस्तु | पंचमस्तु युध्यतः षण्ठः पुनस्तत्रेदं भणति ॥ ८ ॥ एकं तावदु चरत धनं द्वितीयं मारयथ मा काटैतत् । केवलं हरत धनं तत् तदुपसंहारस्वयं तेषाम् ॥ ८ ॥ सन् मारयतेति वर्त्तते स कृष्ण वेश्यापरिणामः | एवं क्रमेण शेषा यावञ्चरमः शुक्ललेश्यायाम् ॥ १० ॥
१०२
