________________
४००
योगशास्त्रे
सा प्रतीहारमोहाय ग्टहोताऽपरमूर्त्तिका । 'द्दिस्त्रिश्च प्रविवेशाहो नारीणां छद्मकौशलम् ॥ २२ ॥ याने सुदर्शनं न्यस्योत्तरीयेण पिधाय च । द्दाःस्थैरस्खलिताऽनौयाऽभयायाः पण्डिताऽर्पयत् ॥ २३ ॥ आविर्विकारा साऽनेकप्रकारं मदनातुरा । अभया संक्षोभयितुमित्यभाषत तं ततः ॥ २४ ॥ कन्दर्पो मां दुनोत्येष निःशङ्कं निशितैः शरैः । कन्दर्पप्रतिरूप' स्वच्छ्रितोऽसि शरणं मया ॥ २५ ॥ शरण्यः शरणायातामाती वायख नाथ ! माम् । परकार्ये महीयांसो कार्यमपि कुर्वते ॥ २६ ॥ आनीतञ्छद्मनाऽसीति कार्यः कोपस्त्वया ुन हि । . कार्ये नाणे यदार्त्तानां गृह्यते न खलु च्छलम् ॥ २७ ॥ ततः सुदर्शनोऽप्युच्चैः परमार्थविचक्षणः । देवताप्रतिमेवास्थात्कायोत्सर्गेण निश्चलः ॥ २८ ॥
पुनरप्यभयाऽवादी'द्भावहावमनोहरम् ।
नाथ ! सम्भाषमाणां मां तूष्णीकः किमुपेक्षसे ॥ २८ ॥ व्रतकष्टमिदं मुञ्च मा कृथास्त्वमतः परम् ।
मत्संप्राप्ता व्रतफलं विद्धि संसिद्धमात्मनः ॥ ३० ॥
(१)
(2)
(३)
द्वित्रिचतुर्विवेशा हो ।
क ख च -पस्त्वं त्रितोऽसि ।
ख च -त् हावभाव- ।
