________________
[समराइचकहा।
जलियमाणसो चिट्ठामि; जाव आगया अहासंजमविहारेणं विहरमाणो वासावासनिमित्तं१८ चत्तारि साहुणो, ठिया य नयराओ नाइदूरे महामहन्ताए गिरिगुहाए । सिट्ठा य मे अइपिय त्ति करिय निययपुरिसेहिं । गओ अहं सिग्धमेव ते वान्दउं । दिट्ठा य तत्य भयवन्तो सज्झायवावडा, वन्दिया पहढवयणपङ्कएण । अहिणन्दिओ भयवन्तहिं धम्मलाहेण । पुच्छिया मए अहाविहारं । अणुसासिओ भयवन्तहिं । तओ ते मुणी कंचि वेलं पज्जुवासिय पविट्ठो नयरं । ते य भयवन्तो सव्वकालमेव
वासावासे मासोववासेणं जयन्ति त्ति । उबलद्धं मए १. सम्मत्तं ॥
पवडमाणसस्स य पइदिणं सेवमाणस्स ते अइक्कन्ता चत्तारि मासा । चरिमरयणीए जाया महं चिन्ता । कल्लं खु ते महातबस्सी गच्छिस्सन्ति । तओ अहं अद्धजामावसेसाए
रयणीए निग्गओ भयवन्तदंसणनिमित्तं नयराओ । गओ य १५ थेवं भूमिभागं; जाव पयालया वसुमई, गजियं गन्धारगिरिणा,
पवाइओ सुरहिमारुओ, उज्जोवियं नहङ्गणं, वित्थरिओ जयजयारवो । तओ अहं अब्भहियजायहरिसो१५ तुरियं तुरियं पथिओ जाव पेच्छामि गन्धारगिरिगुहासमीवे अवहरियं तणा
इयं, समीकयं धरणिवढे, पवुडं गन्धोदयं, उवइण्णा पुप्फो२० क्यारा, निवाडिया देवसंघाया थुणन्ति २० भयवन्ते साहुणो ।
अंहो मे सुलद्धं माणुसत्तणं, खविया रागादओ, पराजियं
११८. वर्षावासनिमित्तं । ११९. अभ्यधिकजातहर्षः । १२०. स्तुन्वन्ति ।
