________________
७४
[समराइचकहाए
हत्था पढमं चिय कालवित्यरं विसहिउं अचाएन्ता । तीए वरस्स य घडिया निम्मलनहयन्दकिरणेहि २६० ॥१५८॥ घेत्तूण तेण पढमं मउए हिययंमि साणुरायंमि ।
गहिया तओ करंमि य पवियम्भियसेयसलिलंमि६१ ॥१५९॥ ५ घेत्तूण य तेण करे मणहरकच्छन्तराउ आणीया ।
पवरमहचाउरन्ते तियसबहू सुरविमाणं व ॥ १६० ।। २६२कणयमउज्जलवरपउमरायपज्जुत्तदण्डियारइयं । रह्यदुगुल्लवियाणयपरिलम्बियमोत्तिओऊलं ॥ १६१ ।। २६०. प्रथममपि कालविस्तरं सोढुमशक्नुवतः कन्याया वरस्य च हस्ताः निर्मलनखचन्द्रकिरणैः घटिताः संयोजिताः। 'चायइ । शक्नोति । २६१. पविजेंभितस्वेदसलिले । २६२. अस्या गाथायाः प्रमृति पञ्चसु गाथासु (१५९-१६३) प्रत्येकपंक्तेरन्तगतशब्दः अनन्तरपंक्तेरारंभे दृश्यते । एवं च शब्दशृंखलाबद्धा इव पंक्तयो विभान्ति ।
कनकमयोज्ज्वलवरपद्मरागपर्युप्तदण्डिकारचितं । रचितदुकूलवितानकपरिलंबितमौक्तिकप्रालंब ॥' ओऊलं पालंबं ' इति पाइअलच्छिनाममालायां धनपाल: ॥
प्रालंबलग्नमरकतमयूखहरितायमानसितचमरं । सितचमरदंडचामीकरप्रभापिंजरदर्पणं ॥ दे. ना. मा. (१. १४.) अदाओ मुकुरें।
___दर्पणगतविगजद्रम्यवरपक्षसुन्दरीवदनं । वरपक्षसुन्दरीवदनजनितवधूपक्षपरितोषं ॥
परितोषप्रकटरोमांचबन्दिसंघातकलितपर्यन्तं । पर्यतविरचितामलविचित्रमणितारकनिवहम् ॥
तारकनिवहप्रसाधिततोरणमुखनिहितशुद्धशशिलेख । शशिळे. खाविद्योतितविस्तरसितमंडपनभः तु ॥
मंडपं नभः इव विकल्प्यैतद्वर्णनं कविना रचितम् ।
