________________
२१६ विजयप्रशस्त्याम् ।
शोभितः सुभगमौक्तिकरत्न
स्वर्णभूषणगणेन यथाऽहम् । हेमतन्तुततदिव्यदुकूलः
श्रीतनूज इव रूपसुरूपः ॥ ६ ॥ दीक्षादिने जयसिंहकुमारः, कीदृशः, सुभगमौक्तिकरत्नस्वर्णभूषणगणेन यथाऽर्ह शोभितो राजितः, पुनः कि०, हेमतन्तुभिस्ततं विस्तीर्ण वा, निर्मितं वा दिव्यं दुकूलं यस्य सः। उत्प्रेक्ष्यते--श्रीतनूजः कन्दर्प इव, किं०, रूपेण सुरूपो रम्यः, " सुरूषस्तु बुधे रम्ये " इत्यनेकार्थत्वात् ॥ ६ ॥ ईदृक् कः किं च कृतदानित्याह
नागजारुणशिरस्कमथोच्चं ___ कुम्भिनं कनकशृङ्खलकान्तम् । आरुरोह जयसिंहकुमारः
पूर्वपर्वतमिवाम्बुजबन्धुः ॥ ६१ ॥ स जयसिंहकुमारः, कुम्भिनं गज, आरुरोहेत्यन्वयः । कि० गज, नागजारुणशिरस्कं सिन्दररक्तशीर्ष, पुनः, उच्चं तुझं, पुनः, कनकशृङ्खलेन कान्तम् । दृष्टान्तमत्राह-पूर्वपर्वतं उदयाचलं, अब्जबन्धुः सूर्य इव । इति युग्मव्याख्या ॥ ६१॥ पद्ममस्य कमलाङ्कितमास्यं
तेन नौ घटत एतदुपास्तिः । चामरच्छलत आशु मराला
वित्यवेत्य तमिवाऽऽगतवन्तौ॥ ६२ ॥ अस्य जयसिंहस्य, आस्यं मुखं, कमलया लक्ष्म्या अङ्कि
