________________
चेझ्यवंदणमहाभासं ।
स पुनर्भवति विशिष्टस्तेषामाज्ञायां वर्त्तमानानाम् ।
धर्मस्य नायकेभ्यस्ततस्तेभ्यो मम प्रणामः ॥ ३३६ ॥
६१
-
जह सारही सुकुसलो, तहा तहा खेड़ए रह तुरंगे । धर्मसारथमः जह नो होइ अवाओ, तुरंगमाणं रहस्सावि ||३३७॥ यथा सारथिः सुकुशलस्तथा तथा खेटयति रथ-तुरङ्गान् । यथा नो भवत्यपायस्तुरङ्गमाणां रथस्याऽपि ।। ३३७ ॥ एवं जिणुत्तमेहिं, वि उस्सग्ग - ववायपमुहजुतीहिं । एगंतहिओ धम्मो, उवहट्ठो धम्म - धम्मीणं ॥ ३३८ ॥ एवं जिनोत्तमैरप्युत्सर्गा - ऽपवादप्रमुखयुक्तिभिः । एकान्तहितो धर्म उपदिष्टो धर्म - धर्मिणाम् ॥ ३३८ ॥ इह धम्मो होइ रहो, तुरंगमा तस्स धारगा पुरिसा । उभयहियमुवसंता, जिणनाहा धम्मसारहिणो ।। ३३९ ॥ इह धर्मो भवति रथस्तुरङ्गमास्तस्य धारकाः पुरुषाः । उभयहितमुपदिशन्तो जिननाथा धर्मसारथयः ।। ३३९॥ घम्मवरचाउरंताइचक्कवट्टीणमेस खलु अत्यो । इह चाउरंतसद्दो, भारहवासम्म नायवो ॥ ३४० ॥ धर्मवरचातुरन्तादिचक्रवर्त्तिनामेष खलर्थ: । इह चातुरन्तशब्दो भारतवर्षे ज्ञातव्यः ॥ ३४० ॥ उत्तरओ हिमवंतो, पुद्दावरदाहिणा तओ अंता । लवणसमुद्दे पत्ता, तो भरहं चाउरंतमिणं || ३४१ ॥ उत्तरतो हिमवान् पूर्वापरदक्षिणास्ततोऽन्ताः । लवणसमुद्रं प्राप्तास्ततो भरतं चातुरन्तमिदम् ।। ३४१ ॥ एयरस य भरहाई, अहिवइणो चकवट्टिणो हुंति । धम्मवरचाउरंते, तित्थयरा चकवट्टिसमा ॥ ३४२ ॥
धर्मवर चातुर न्तचक्रवर्तिनः
