________________
सिनी.
साफल्यम्
सिरिसतिसूरिविरह कृतसं केवलकल्पं लोकं जानन्ति तथा च पश्यन्ति ।
केवलपरित्रमानिनस्तस्मात् ते केवलिनो भवन्ति ॥५२८॥
इह अक्लेव-पसिद्धी उआक्षेप-प्र. जह पडदेसम्मि पडो, गामो वा गामएगदेसम्मि ।
लोगस्स एगदेसे, वह तह लोगसहोवि ॥ ५२९॥ इहाक्षेप-प्रसिद्धी तु
यथा पटदेशे पटो प्रामो वा प्रामैकदेशे।
लोकस्यैकदेशे वर्तते तथा लोकशब्दोऽपि ॥ ५२९॥ विशेषणानां
लोगस्सुजोयगरा, चंदाईयावि तेण भमंति। ... तेसि वोच्छेयत्य, मणियमिणं धम्मतित्थगरे॥५३०॥ लोकस्योद्योतकराश्चन्द्रादिका अपि तेन भण्यन्ते । तेषां व्युच्छेदार्थ भणितमिदं धर्मतीर्थकरान् ॥ ५३०॥ नइमाईओयारं, धम्मत्थं जे कुणतीह सुगर्म । तेऽवि हु जणे पसिद्धिं, लहंति किर धम्मतित्ययरा ॥ नद्याद्यवतारं धर्मार्थ ये कुर्वन्तीह सुगमम् ।' तेऽपि खलु जने प्रसिद्धिं लभन्ते किल धर्मतीर्थकराः।।५३१ लेसिमजिणसभावा, विसेसणं इह जिण ति निदिई । ते उण छउमत्यजिणाऽवि हुंति तो केवली भणिया । तेषामजिनत्वभावाद् विशेषणमिह जिन इति निर्दिष्टम् । से पुनश्च्छग्रस्थ जिना अपि भवन्ति ततः केवलिनो
मणिताः ॥ ५३२ ॥ केवलनाणगुणाओ, सामावि हु हवंति केवलिणो। तेसि अइसायणत्यं, अरहते इस पयं मणियं ॥५३३॥ केवलज्ञानगुणात् सामान्या अपि खलु भवन्ति केवलिनः। तेषामविशायनार्थम्-अर्हत इति पदं भणितम् ॥ ५३३॥
