________________
योगिराज श्रीमद् आनन्दघनजी एवं उनका काव्य-३५४
प्रेम करे जग जन सहू रे वाल्हा, निरवाहे ते और ।
मनरा० । प्रीत करी ने छाँडि दे रे वाल्हा, तेसू चाले न जोर। .
मनरा० ।। ७ ॥ जो मन मां एहवो हतो रे वाल्हा, निसपति करत न जाण ।
मनरा० । निसपति करी ने छांडतां रे वाल्हा, माणस हुय नुकसाण । ..
मनरा० ।। ८ ॥ देतां दान संवच्छरी रे वाल्हा, सह लहे वंछित पोष ।
मनरा० । सेवक वंछित लहे नहीं रे वाल्हा, ते सेवक रो दोष ।
मनरा० ।। ६ ॥ सखी कहे ए सामलो रे वाल्हा, हूँ कहूँ लखणे सेत ।
• मनरा० । इण लखणे सांची सखी रे वाल्हा, आप विचारो हेत ।
मनरा० ॥१०॥ रागी सू रागी सहू रे वाल्हा, वैरागी स्यों राग ।
मनरा० ।
राग बिना किम दाखवो रे वाल्हा, मुगत-सुन्दरी माग ।
मनरा० ॥११॥ एक गुह्य घटतो नहीं रे वाल्हा, सघलो जाणे लोग ।
मनरा० । अनेकान्तिक भोगवे रे वाल्हा, ब्रह्मचारी गत रोग ।
__ मनरा० ॥१२॥ जिण जोणी तुमने जोऊँ रे वाल्हा, तिण जोणी जुवो राज ।
__ मनरा० । एक बार मुझने जोवो रे वाल्हा, तो सीझे मुझ काज ।
मनरा० ॥१३॥
