SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 550
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ षडशीतिनामा चतुर्थ कर्मग्रंथ. ४ ५३५ करता हता ते श्रमे पण करीशु. इत्यादिक परीक्षा कस्याविना जे पोताना धर्मनो कदाग्रह होय ते प्रथम अनिग्रहीतमिथ्यात्व जाणवू. अने बीजु मण निगहिश्र के० जेणे करी सर्व दर्शन जला एम कहे पण को विशेषपणुं जाणे नहीं एवो कोएक मध्यस्थ परिणामे गुण अवगुणनी परीक्षा करे नहीं ते बीजं अननिग्रहीत मिथ्यात्व जाणवू. त्रीजु अनिनिवेसिश्र के अनिनिवेश एटले पोतानो बोल थापवाने अर्थे सूत्र अर्थ मरडे, कुयुक्ति मांडे, जेम गोष्टामाहिल निन्हव कर्मजीवनो संबंध कंचुकनी पेरें कहेतां थकां तेने उर्बलिकापुष्पमित्र अनेक प्रकारे समजाव्यो निरुत्तर कस्यो, तो पण तेणे पोतानो हल मक्यो नहीं, ए त्रीजुं अनिनिवेशिकमिथ्यात्व जाणवू. चोथु संसश्त्र के० सांशयिकमिथ्यात्व एटले जिनोक्त तत्वने विषे संशय धरतो रहे एटले गुरुगीतार्थनी सामग्री बतां पण मनमां विचारे जे हुं जो पूबीश तो रखे मुंजने गुरु अज्ञानी जाणशे ? एम जाणीने गीतार्थ गुरुने पूछे नहीं, संशयवंत थकां, तथा अविश्वासी थको रहे, तेने चोथु सांशयिक मिथ्यात्व कहीयें. श्रने पांचमुं मणाजोगा के अनाजोग मिथ्यात्व एटले जेथकी कोइ पण दर्शन मुंडं नवँ न जाणे, जेम मूळ पामेलो मनुष्य कडुनो रस तथा शाकरनो रस विशेष न जाणे, तेनी पेरें जे एकेंजियादिक जीवो ले ते तत्वातत्व न जाणे, माटें ए सह अनाजोगिक मिथ्यात्ववंत . ए पांचमुं मिथ्यात्व कडं. पण मिठ के ए पांचप्रकारनां मिथ्यात्व कह्यां. हवे बार के बार नेदें अविर के अविरति कहे . प्रथम मण के० मननी अविरति ते श्रावी रीतें के मनने विषे हिंसादिकनो संकल्प करवो, ते कर्मबंधनो हेतु बे. एवं जाणीने पण मनने न संवरे. ते मननी थविरति. तेमज करण के पांच इंघियना विषयने संसारहेतु जाणीने पण पोतपोताना विषयश्री इंजियने अनिअमु के० निवर्ताववानो परिणाम न करे, ते पंचेंजियनी अविरति पांच प्रकारे जाणवी, तथा जियवहो के पांच प्रकारना स्थावर जीवोनी पांच निकाय तथा बही त्रस निकाय, ए ब जीवनिकाय, तेनी हिंसा संसारदेतु जे. एम जाणीने पण ते हिंसाथकी विरमवानो परिणाम नहीं ते बकायनी अविरति. एवं बार अविरति थई. ते मध्ये सम्यकदृष्टि अविरति जीव जाणे पण विरमे नहीं, बीजा तो जाणे नाहं जेजणी तेने जिनवचनने अनुसार विषयने निवारवा, तथा बकायबंधनुं स्वरूप ज्ञान नथी ते माटे ते जाण्याविना तेने केम विरमे. अहीं मृषावादादिक विरमण ते पण ए बार प्रकारनी अविरतिमध्ये अंतर्नवे जे जेजणी ज्यां इंजियना विषयथी विरम्या तेवारे त्यां मृषावादादिक थकी अवश्य विरम्या जाणवा. ते विना सर्वथी विरमी न शके. ॥ इति समुच्चयार्थः ॥ ५४॥ Jain Education International For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org
SR No.002168
Book TitlePrakarana Ratnakar Part 4
Original Sutra AuthorN/A
AuthorBhimsinh Manek Shravak Mumbai
PublisherShravak Bhimsinh Manek
Publication Year1912
Total Pages896
LanguageHindi, Gujarati
ClassificationBook_Devnagari & Literature
File Size27 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy