SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 499
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ पंचमो भवो] निम्बुड्डाणि जलमज्झे । तओ दुप्परिच्चययाए जोवियस्स भवियव्वयाए पियसंगमस्स अचितसत्तीए कम्मुणो अवगीयकुंकुमरायं' कंठगयपाणाणि उब्बुड्डाणि सहसा। जायं परोप्परदसणं । पच्चभिन्नायाणि अन्नोन्नं । एयं तए आयरियं, एयइयवरं च जं बद्धं कम्मयं, तस्स एसो परिणामो ति। तओ मए चितियं । अहो अप्पं नियाणं महंतो विवाओ त्ति । ता अलमणेयदुक्खसंबड्ढएण इमिणा पयासेण । पवज्जामि भयवओ समीवे समगत्तणं ति। भणिओ य भयवं चित्तंगओ। भयवं, विरत्तं मे चित्तं इमिणा नियचरियसवणेण । ता करेहि मे अणुग्गहं, उत्तारेहि इमाओ भवाडवीओ, देहि मज्झं समणलिगं । पडिवन्नं भयवया। तओ अहं नियसुयाजियबलस्स दाऊण रज्जं अघोसणापुव्वयं दवाविऊण य महादाणं महया विभईए वसुभूइणा देवीए य पहाणपरियणेण य समेओ पवन्नो समणत्तणं । ता एय मे विसेसकारणं ति। तओ जयकुमारेण भणियं-भयवं, सोहणं विसेसकारणं । धण्णो तुमं । अह कहं पुण भवाइ. मात्मा । निरुद्धनिश्वासं च निमग्नौ जलमध्ये । ततो दुष्परित्यजतया जीवितस्य भवितव्यतया प्रियसङ्गमस्य अचिन्त्यशक्त्या कर्मणीऽपनीतकुकुमरागं कण्ठगतप्राणौ उन्मग्नी सहसा। जातं परस्परदर्शनम् । प्रत्यभिज्ञातावन्योन्यम् । एतत्त्वयाऽऽचरितम्, एतद्व्यतिकरं च यद् बद्धं कर्म, तस्यैष परिणाम इति । ततो मया चिन्तितम्-अहो अल्पं निदानम्, महान् विपाक इति । ततोऽलमनेकदुःखसंवर्धनानेन प्रयासेन । प्रपद्ये भगवतः समीपे श्रमणत्वमिति । भणितश्च भगवान् चित्राङ्गदः--भगवन् ! विरकां मे चित्तमनेन निजचरितश्रवणेन । ततः कुरु मेऽनुग्रहम्, उत्तारय अस्या भवाटवोतः । देहि मह्य श्रमणलिङ्गम् । प्रतिपन्नं भगवता । ततोऽहं निजसुताजितबलाय दत्त्वा राज्यमाघोषणापूर्वकं दापयित्वा च महादानं महता विभूत्या वसुभूतिना देव्या च प्रधानपरिजनेन च समेतः प्रपन्नः श्रमणत्वम् । तत एतन्मे विशेषकारणमिति । ततो जयकुमारेण भणितम्-भगवन् ! शोभनं विशेषकारणम्, धन्यस्त्वम्, अथ कथं पुनर्भ और सांस रोककर जल में डूब गये। अनन्तर प्राण त्यागना कठिन होने से प्रियसंगम की होनहार से, कर्म की अचिन्त्य शक्ति से केसर का रंग निकल जाने पर कण्ठगत प्राण दोनों सहसा ऊपर आ गये । परस्पर देखा, एक दूसरे को पहिचान लिया। यह तुमने किया था, इस घटना से जो कर्म तुमने बांधा था, उसका यह परिणाम है।' तब मैंने सोचाओह ! थोड़ा-सा कारण था, फल बहुत बड़ा मिला। अतः अनेक दु:ख को बढ़ाने वाला यह परिश्रम व्यर्थ है। भगवान के समीप श्रमणत्व को प्राप्त होता हूँ। चित्रांगद भगवान से कहा-'भगवन् ! मेरा चित्त अपने इस चरित के सुनने से विरक्त हो गया है, अत: मुझ पर अनुग्रह करो। इस संसाररूपी वन से मुझे पार करो। मुझे श्रमण दीक्षा दो।' भगवान् ने स्वीकार किया। मनन्तर मैं अपने पुत्र अजितबल को राज्य देकर और घोषणापूर्वक महादान देकर बड़ी विभूति के साथ वसुमती देवी और प्रधान परिजनों के साथ श्रमण हो गया । तो यह मेरा विशेष कारण है।' अनन्तर जयकुमार ने कहा-'भगवन् ! विशेष कारण सुन्दर है, आप धन्य हैं । (कृपया यह बतलाइए) १. अवणीयं-क, अवणीयो कुकुमरायो-ख । Jain Education International For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org
SR No.001881
Book TitleSamraicch Kaha Part 1
Original Sutra AuthorHaribhadrasuri
AuthorRameshchandra Jain
PublisherBharatiya Gyanpith
Publication Year1993
Total Pages516
LanguagePrakrit, Sanskrit, Hindi
ClassificationBook_Devnagari, Story, & literature
File Size13 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy