________________
भाष्यगाथा ६३०१-६३१.] विशतितम उद्देशक:
२८३ किं चान्यत् -
तिक्खम्मि उदग्वेगे, विसमम्मि वि विजलम्मि वच्चंतो ।
कुणमाणो वि पयत्तं, अवसो जह पावती पडणं ॥६३०५।। पूर्ववत् दृष्टान्तोपसंहार -
तह समणसुविहिगाणं, सव्वपयत्तेण वी जयंताणं । कम्मोदयपञ्चतिया, विराहणा कस्सइ हवेज्जा ॥६३०६॥ अण्णा वि हु पडिसेवा, सा उण कम्मोदएण जा जतणा ।
सा कम्मक्खयकरणी, दप्पाऽजय कम्मजणणी उ ॥६३०७॥ पूर्ववत् पुणरप्याह चोदक - किमेकान्तेनैव कर्मोदयप्रत्यया प्रतिसेवना उतान्योऽपि कश्चित्प्रतिसेवनाया प्रस्ति भेदः? उच्यते, प्रस्तीति ब्रुमः । यतमानस्य या कलिका प्रतिसेवना सा कर्मोदय प्रत्यया न भवति, ण य तत्थ कम्मबंधो, जतो तं पडिलेवंतस्स वि कम्मखमो भवति । जो पुण दप्पेण कप्पेण वा पत्ते अजयणाए पडिसेवणा सा कम्मं जति -- कर्मबंधं करोतीत्यर्यः । यतश्चैवं ततः इदं सिद्ध भवति -
पडिसेवणा वि कम्मोदएण कम्ममवि तं निमित्तागं ।
अण्णोण्णहेउसिद्धी, तेसिं चीयंकुराणं व ॥६३०८॥ कंठ्या। पडिसेवणाए हेऊ ( कम्मोदयो, कम्मोदयहेऊ ) पडिसेवणा, एवमेषामन्योन्य हेतुत्वं, तस्यापि प्रसाधको दृष्टान्तः - यथा बीजांकुरयोः ।।६३०८।।
दिट्टा पडिसेवणा कम्महेतु पमादमूला या, सा य खेत्तमो कहं हुज्जा ?, उवस्सये बहि वा वियारादिणिग्गयस्स । कालतो दिया वा रातो वा । भावमो दप्पेण वा कंप्पेण वा प्रजयणाए पडिसेवति । मासातिप्रतिचारपत्तेण संवेगमुवगएण पालोयणा. पउंजियव्वा । इमं च चितंतेण णज्जति केवलं जीवितघातो भविस्सति. ससल्लमरणेण दीहसंसारी भवति त्ति काउं भण्णति -
तं ण खमं सु पमादो, मुहुत्तमवि अच्छितुं ससल्लेणं ।
आयरियपादमूले, गंतूणं उद्धरे सल्लं ॥६३०६।। मालोयणाविहाणेण पञ्छित्तकरणेण य प्रतियारसल्लं उद्धरति विसोधयतीत्यर्थः, ।।६३०६।। जम्हा ससल्लो न सिझति, उद्धरियसल्लो य सिंज्झइ। तम्हा तेण इमं चितियव्वं -
अहयं च सावराही, आसो इव पत्थिरओ गुरुसगासं।
वइतग्गामे संखडिपत्ते आलोयणा तिविहा ॥६३१०।। प्रणाणं प्रतियारसल्लसल्लियं गाउं तस्स विसोहणटुं गुरुसमीवे प्रस्थितो। कहं च?, उच्यते प्रश्ववत् । तं च गुरुसमीवं गच्छंतो वइयाए खदादाणियगामे वा संखडीए वा अपडिबज्झतो गच्छइ, गुरुसमीवं पत्तो मालोयणं देति, सा य पालोयणा तिविहा इमा - विहारालोयणा, उवसंपयालोयणा, प्रवराहालोयणा य ।।६३१०॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
