________________
भाष्यगाथा १५८० -१५६१ ]
चतुर्थ उददेशक:
चोदगाह -
अण्णोण्णेण विरुद्ध तु, सोधिं सुत्तं च मा भण ।
सा तु संघट्टणे सोही, पंचाहा भुंजतो सुत्तं ॥१५८७|| सुत्तगहणतो इह सुत्ते बितिएसु मासलहुं, सोधिग्रहणातो इहेव पेढिगाए प्रत्थे बीएमु पण गं दत्तं, एए दो वि अण्णोण्ण - विरुद्धा ।
मा एवं भणाहि प्राचार्याह -
"सा तु संघट्टणे" पच्छद्धं । पंचराइंदिया प्रत्येण जे बीएसु भणिता ते संघट्टणे दम । पुण भुजतो सुत्ते मासलहुं, अतो भणियं तम्हा नो अण्णोण्णविरुद्धं ॥१५८७।।
अण्णे पायरिया वक्खाणेति अत्थतो चोइए। प्राचार्य उत्तरमाह - "अणोणेण'' गाहा - शेषं पूर्ववत् । पुणरवि चोयग -
जं च बीएसु पंचाहो, कंडरोद्देसु मासियं ।
तत्थ पाती तु सो बीयं, कुंडरोट्टातु णिच्चसो ॥१५८८॥
चोदको भणति – बीएसु संघट्टिऐसु पणगं, कुडरोट्टेसु संघट्टिएसु मासलहुं । एत्थ कि कारण ? तुसमुहीकणिया कुक्कस - मीसा कुडग भण्णति, असत्थोवहतो प्रामो चेयणं तंदुललोट्टो रोट्टो भणति ।
___ आयरिश्रो भएणत - 'तत्थ पाती तु" पच्छद्धं । चोइते तत्थेव च उत्तरं भण्णति "पाति" रक्ख ति सो तुसो तं बीयं तेण तत्थ पणगं, कुंडरोट्टो पुण गितुसा तेण तत्थ महंततरी पीडा, प्रतो तत्थमासितं ॥१५८८॥
एतेसामण्णतरं, कसिणं जो ओसधिं तु आहारे ।
सो आणा अणवत्थं, मिच्छत्त-विराधणं पावे ॥१५८६॥ तिल मुग्ग-मास-चवलग-गोधूम-चणय-सालि - कंगुमातियाणं प्रणतरं कसिणं भुजति, सो प्राणातिदोसे पावति ॥१५८६॥ इमे दोसा -
पलिमंथो अणाइण्णं, जो णिग्घातो य संजमे ।
अतिभुत्ते य आयाए, पत्थारम्मि पसज्जणा ॥१५६०॥ ___ चवलयमातियासु संगासु सचित्तासु प्रचित्तासु वा पलिमंथोपगरिसेण संजमो मंथिज्जति जेण सो पलिमंथो, सहूण वा तानो प्रणाइण्णा, जोणीभूते बीए जोणीघातो भवति त्ति सचित्ते असंजमो भवति । रसाले वा प्रतिभुत्ते वीसूइयाति प्रायविरारहणा । अण्णतरे वा दोहे रोगायके भवति । तत्थ पत्थारपसंगो - प्रस्तरणं प्रस्तार:, प्रस्तारे उत्तरोत्तरदुःखसंभव इत्यर्थः ॥१५६०॥
तत्थ परितावमहादुःखे गहा -
बितियपदं गेलण्णे, प्रद्धाणे चेव तह य ओमम्मि । कसिणोसहीण गहणे, जतणाए पकप्पती काउ।१५६१॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
