________________
प्रासाद-लक्षणम् ] त्रिज्येष्ठमिति च ख्यातं, त्रिमध्यं त्रिकनिष्ठकम् । तस्याभिधानं वक्ष्येह-मुदितं नवधोच्छूयात् ॥२१७॥
भाण्टी०-१ हाथना प्रासादने पीठ १२ आंगलन करवू, २ हाथे १६ अने ३ हाथे १८ आंगलचं पीठ करवू, अर्थात् आ त्रणे प्रासादोने अनुक्रमे पोताना अर्धा भागे, श्रीजा भागे अने चोथा भागे पीठ करवु, ४ हाथना प्रासादने एना मानथी एक तृतीयांश हीन, अर्धमाने, अथवा चोथा भागे उंचं पीठ करवु; पांच हाथना प्रासादने तेना चोथा भागे अर्थात् ३० आंगलर्नु पीठ करवु, ६ थी १० हाथ सुधीना प्रासादोना पीठोमा ४ आंगलनी वृद्धि करवी, ११ थी २० हाथ सुधी प्रतिहस्ते ३नी, २१ थी ३६ हाथ सुधी प्रतिहस्ते २ नी अने ३७ थी ५० हाथ सुधी प्रतिहस्ते १ आंगलनी पीठना उदयमा वृद्धि करवी.
पीठर्नु उक्त मध्यमान छे, आमांथी पोतानो पञ्चमांश ओछो करवायी ज्येष्ठ (कनिष्ठ) अने उमेरवाथो कनिष्ठ (ज्येष्ठ) पीठ बने छे. ___ उपर्युक्त ज्येष्ठ, मध्यम अने कनिष्ठ; आ प्रत्येकना ज्येष्ठज्येष्ठ, ज्येष्ठमध्यम अने ज्येष्ठकनिष्ठ; मध्यमज्येष्ठ, मध्यममध्यम अने मध्यमकनिष्ठ तथा कनिष्ठज्येष्ठ, कनिष्ठमध्यम अने कनिष्ठकनिष्ठ; आम ३-३ भेद पाडतां उदय ९ प्रकारनो थाय छे. अने उदयना मेदे पीठ पण ९ प्रकारनां बने छे, जेनां नामो आ प्रमाणे छे
शुभदं सर्वतोभद्रं, पद्मकं च वसुन्धरम् । सिंहपोठं तथा व्योम, गरुडं हंसमेव च ॥ २१८ ॥ वृषभं यत् भवेत्पीठं, मेरोराधारकारणम् । पीठमानमिदं ख्यातं, प्रासादे आदिसीमया ॥२१९॥
भा०टी०-१ शुभदपीठ, २ सर्वतोभद्रपीठ, ३ पनपीठ, ४ वसुन्धरपीठ, ५ सिंहपीठ, ६ व्योमपीठ, ७ गरूडपीठ, ८ हंसपीठ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
