________________
પંચમ અધ્યાય
સમાધિસ્થ પુરુષ વડે જે જ્ઞાનસ્વરૂપ આત્મા ન અનુભવાય તો તે તેનું ધ્યાન જ નથી કિન્તુ મૂછથી યુક્ત એવો મોહ જ છે. ૨૯૧૬૯
સ્વસંવેદનનું ફળ तदेवानुभवश्चायमैकाग्यं परमृच्छति । तथात्माधीनमानन्दमेति वाचामगोचरम् ॥ ३०॥ १७० ॥
તે આત્મસ્વરૂપનો જ અનુભવ કરતો આ આમા પરમ એકાગ્રતાને પામે છે, તથા વચનાતીત અને સ્વાધીન પરમાનંદને પામે છે. જે ૩૦ ૧૭૦ ||
यथा निर्वातदेशस्थः प्रदीपो न प्रकम्पते । तथा स्वरूपनिष्ठोऽयं योगी नैकाग्र्यमुज्झति ॥३१॥ १७१ ॥
જેમ નિર્યાત પ્રદેશમાં રહેલો દીવો કંપતો નથી તેમ સ્વરૂપમાં નિષ્ઠ એવો આ યોગી એકાગ્રતાનો ત્યાગ કરતો નથી. છે ૩૧ ૧૭૧ |
तदा च परमैकाथ्यावहिरर्थेषु सत्स्वपि । अन्यन्न किञ्चनाभाति स्वमेवात्मनि पश्यतः ॥ ३२॥ १७२॥
તે વખતે પરમ એકાગ્રતાથી આત્માને જ આત્મામાં જેતા એવા તેને (યોગીને) બાહ્ય અર્થે વિદ્યમાન હોવા છતાં કાંઈ પણ ભાસતું નથી (કિન્તુ કેવળ આત્મા જ ભાસે છે.) ૩૨ / ૧૭ છે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
