________________
४०१
सिरिभुयणसुंदरीकहा ॥
इय कुमरसमाएसा सयमेव असोय-सेहराभिमुहं । गंतूण ताओ ताणं सहसा कंठे निबद्धाओ ॥४३८९।। अद्दिट्ठमणणुहूयं असु(स्सु)यमाहरणरयणमिक्खेउं । सेहरयासोयाणं जाओ चित्ते चमक्कारो ।।४३९०।। चिंतंति दो वि ‘पेच्छह अच्छरियमिमस्स वीरसेणस्स । एयस्स पुरो अम्हे रोरव्व सिरीए संजाया ।।४३९१।। जो जो परिभाविज्जइ सामन्नो वि हु गुणो कुमारस्स । सो सो अणन्नसरिसो न कस्स आणंदए हिययं ? ।।४३९२।। अम्हे न केवलं चिय नीया सपरि(र)क्कमेण दासत्तं । एएण संपयं पुण अणंतविहवेण किणियव्व' ।।४३९३।। तो भणियमसोएणं 'सुदिढं गुणबंधणेण बद्धाण । किं एस पुणो संपइ कुमार ! पडिबंधणारंभो ? ।।४३९४।। अहवा न देव ! बंधणमेयं अम्हाण किंतु अउरुव्वो । भुयणब्भहियविभूसणपयाणसरिसो च्चिय पसाओ' ॥४३९५।। तो भणइ वीरसेणो 'चिरप्पवासेण खेइया बहुयं । ता जाह नियावासं पुणो वि मं संभरेज्जाह' ।।४३९६।। तो ते भणंति दोन्नि वि ‘पमाणमाएस एव भिच्चाण । वच्चामो देहेणं हिययं पुण तुम्ह चरणंते' ॥४३९७।। तं चिय रयणविमाणं दाउं कुमरस्स खेयरसहस्सं । मोत्तूण सन्निहाणे रक्खटुं कुमरदेहस्स ॥४३९८।। तो ते खयरनरिंदा विसज्जिया रायवीरसेणेण । पणमियचंदसिरीया सपरियणा गयणमुप्पइया ॥४३९९।।
27
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
