________________
શ્રી ત્રિષષ્ટિ શલાકા પુરૂષ ચરિત્ર [ પર્વ ૯ મું મુખને ફાડતે અને પુંછના પછાડવાથી પૃથ્વીને ફડતો હોય તે તે ક્ષુદ્ર પંચાનન મુનિ ઉપર ધસી આવ્યું. કાન અને કેશવાળી ઊંચી કરી, ગજેનાથી ગિરિગુહાને પૂરતા તેણે મટી ફાળ ભરીને મુનિ ઉપર થાપો માર્યો. સિંહના ઉછળીને આવ્યા અગાઉ દેહ ઉપર પણ આકાંક્ષા રહિત એવા તે મુનિએ તત્કાળ ચતુર્વિધ આહારનાં પચ્ચખ્ખાણ કરી લીધાં. આલેચના કરી, સર્વ પ્રાણીને ખમાવ્યાં, અને સિંહના ઉપર હદયમાં કિંચિત્ પણ વિકાર લાવ્યા વગર ધર્મધ્યાનમાં સ્થિત રહ્યા. પછી કેશરીસિંહે વિદી કરેલા તે મુનિ મૃત્યુ પામીને દશમા દેવલેકમાં મહાપ્રભ નામના વિમાનને વિષે વીશ સાગરોપમની સ્થિતિવાળા દેવતા થયા. પેલે સિંહ મૃત્યુ પામીને દશ સાગરોપમની સ્થિતિએ ચોથી નરકમાં ગયે, અને પાછો તિયચ આવી બહુ પ્રકારની નિમાં વેદનાને ભોગવવા લાગ્યું.
इत्याचार्यश्रीहेमचंद्रसूरिविरचिते त्रिषष्टिशलाकापुरुषचरिते महाकाव्ये नवमे पर्वणि
श्रीपार्श्वनाथपूर्वभवनवकवर्णना नाम द्वितियः सर्गः ॥ इति श्रीपाश्वनाथपूर्वभवनवक समाप्तम् ॥
શ્રી પાર્શ્વનાથ પ્રભુને જન્મ, કૌમારવય, દીક્ષાગ્રહણ અને
કેવળજ્ઞાનની ઉત્પત્તિ. પૂર્વોકત સિંહને જીવ અસંખ્ય ભવમાં દુખનો અનુભવ કરતે અન્યદા કઈ ગામડામાં એક ગરીબ બ્રાહ્મણને ઘેર પુત્રપણે ઉત્પન્ન થયે, તેને જન્મ થતાંજ તેનાં માતાપિતા અને શ્રાતા વિગેરે સર્વ મૃત્યુ પામી ગયાં. લેકે એ કૃપાથી તેને જીવાડશે અને તેનું ક(મ) એવું નામ પાડ્યું. બાલ્યવયને ઉલ્લંઘન કરીને તે યૌવનવયને પ્રાપ્ત થયે, પરંતુ નિરંતર દુખી સ્થિતિને ભગવતે અને લોકોથી હેરાન થતું તે માંડમાંડ ભેજન પામતે હતે. એક વખતે ગામના ધનાઢવ્યોને રત્નાલંકારને ધારણ કરતા જોઈ તેને તત્કાળ વૈરાગ્ય આવ્યું. તેણે ચિંતવ્યું કે હજારાના પેટને ભરનારા અને વિવિધ આભૂષણને ધારણ કરનારા આ ગૃહસ્થો દેવતા જેવા લાગે છે, તેથી હું ધારું છું કે તે પૂર્વ જન્મના તપનું જ ફળ છે. હું માત્ર ભજનની અભિલાષા કરતો આટલે દુઃખી થાઉં છું, માટે મેં પૂર્વે કાંઈ તપ કરેલું જણાતું
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
